در این مقاله از آکادمی قزلباش با مفهوم گس اتریوم و چگونگی محاسبه آن آشنا می شویم. در چشم انداز فناوری بلاک چین ، اتریوم غیرقابل انکار به عنوان یک پیشتاز شناخته شده است. ماهیت غیرمتمرکز و قابلیتهای قرارداد هوشمند آن، راه را برای بسیاری از برنامهها، از امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) تا توکنهای غیرقابل تعویض (NFT) هموار کرده است. با این حال، در کنار ویژگیهای قابل توجه آن، کاربران اتریوم اغلب با یک عامل حیاتی مواجه میشوند که میتواند به طور قابلتوجهی بر تجربه آنها تأثیر بگذارد: هزینه گس.
گس چیست؟
اتریوم در هسته خود یک شبکه بلاک چین است که تراکنش ها و قراردادهای هوشمند را پردازش می کند. هزینه های گس هزینه های مربوط به اجرای تراکنش ها و قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم است. آنها به عنوان مکانیزمی برای جلوگیری از سوء استفاده از شبکه عمل می کنند، ماینرها را تشویق می کنند تا تراکنش ها را در بلوک ها بگنجانند، و از ثبات کلی شبکه اطمینان حاصل می کنند.
هزینههای گس بر حسب «gwei»، واحدی از اتر (ETH)، که ارز دیجیتال بومی اتریوم است، تعیین میشود. Gwei انقباض “گیگا” و “وی” است که نشان دهنده 0.000000001 ETH است. هنگام شروع یک تراکنش یا یک قرارداد هوشمند، کاربران قیمت گس را در gwei تعیین می کنند که مایلند برای منابع محاسباتی مورد نیاز برای پردازش درخواست خود بپردازند. سپس ماینرها معاملات با قیمت گس بالاتر را اولویت بندی می کنند، زیرا آنها انگیزه دارند معاملاتی با پاداش بالاتر را شامل شوند
عملکرد اصلی گس کاهش نوسانات ETH است. ETH به صورت عمومی قابل معامله است و در صرافی ها فهرست شده است. در نتیجه، مستقیماً در معرض نوسانات بازار است. بنزین در هیچ بورسی فهرست نشده است، بنابراین مستقیماً تحت تأثیر نوسانات بازار قرار نمی گیرد. یک قرارداد هوشمند اتریوم به قدرت محاسباتی بیشتری نسبت به انتقال مستقیم نیاز دارد. برای جلوگیری از بی ثباتی، هزینه باید با دقت طراحی شود.
قیمت گس چگونه تعیین می شود؟
قیمت گس توسط دو عامل تعیین می شود: حد گس و قیمت گس. محدودیت گس فرستنده حداکثر مقدار بنزینی است که آنها مایل به پرداخت برای معامله هستند. قیمت گس بر اساس عرضه و تقاضا در بازار تعیین می شود. قیمت نهایی گس برای معامله با ضرب دو قیمت محاسبه می شود.
محدودیت گس * قیمت گس = کارمزد گس
محدودیت گس: حد گس حداکثر مقدار اتریوم است که فرستنده مایل است برای تراکنش خرج کند. به طور معمول، هنگام بحث درباره گس در اتریوم، به محدودیت گس اشاره می شود. برای ارسال ETH، فرستنده باید محدودیت گس را تعیین کند. اگر محدودیت گس کافی برای تکمیل انتقال وجود نداشته باشد، انتقال لغو می شود و فرستنده بازپرداخت گس دریافت می کند. از طرف دیگر، اگر فرستنده یک محدودیت گس بیش از حد را مشخص کند، هر گس اضافی به فرستنده بازگردانده می شود.
قیمت گس: قیمت گس نشان دهنده هزینه گس در Gwei است. به عنوان مثال، 1 گس برابر با 10 Gwei است. در درجه اول عرضه و تقاضا در بازار تعیین می شود. قیمت گس در حد گس ضرب می شود تا قیمت گس مشخص شود.
عوامل موثر بر کارمزد گس اتریوم
عوامل متعددی در نوسانات هزینه های گس اتریوم نقش دارند که آنها را در طول زمان متغیر می کند:
- ازدحام شبکه: تقاضای زیاد برای خدمات اتریوم می تواند منجر به ازدحام در شبکه شود و باعث افزایش هزینه های گس شود. در دورههای استفاده سنگین، مانند ICOها یا دیوانگیهای کشاورزی بازدهی DeFi، هزینههای گس افزایش مییابد.
- حراج قیمت گس: اتریوم از یک سیستم حراج برای تعیین اینکه کدام تراکنش ها ابتدا پردازش می شوند استفاده می کند. کاربران با تعیین قیمت گس بالاتر برای اولویت بندی تراکنش های خود به رقابت می پردازند، به خصوص زمانی که شبکه شلوغ است.
- پیچیدگی قرارداد هوشمند: پیچیدگی محاسباتی اجرای یک قرارداد هوشمند مستقیماً بر گس مورد نیاز و در نتیجه هزینههای گس تأثیر میگذارد. قراردادهای هوشمند پیچیده گس بیشتری مصرف می کنند که منجر به هزینه های بالاتر می شود.
- ارتقای اتریوم: اتریوم چندین ارتقا را تجربه کرده است، مانند انتقال اتریوم 2.0 به اثبات سهام. هدف این ارتقاها بهبود مقیاس پذیری و کاهش هزینه ها است، اما تأثیر آنها ممکن است فوراً آشکار نشود.
- حدس و گمان بازار: معامله گران و سرمایه گذاران گاهی اوقات در مورد هزینه های گس اتریوم گمانه زنی می کنند که منجر به افزایش ناگهانی و غیرقابل پیش بینی قیمت می شود.
استراتژی های بهینه سازی هزینه های گاز چیست ؟
پیمایش در چشم انداز هزینه گس اتریوم نیازمند یک رویکرد استراتژیک است. این نکات را برای بهینه سازی تراکنش های خود در نظر بگیرید:
برآوردگرهای گس: ابزارها و کیف پولهای آنلاین مختلف تخمینگرهای گس ارائه میکنند که قیمت گس مناسب را بر اساس شرایط شبکه توصیه میکنند. این برآوردگرها به شما کمک می کنند بین اجرای سریع و کارایی هزینه تعادل ایجاد کنید.
استفاده خارج از اوج: تراکنش ها را در دوره هایی با فعالیت کمتر شبکه آغاز کنید. هزینه های گس در زمان های کم مصرف کمتر است.
راهحلهای لایه ۲: راهحلهای مقیاسپذیری لایه ۲، مانند Optimistic Rollups و zk-Rollups، با پردازش تراکنشهای خارج از زنجیره و حل و فصل آنها در زنجیره، هدفشان کاهش مشکلات مقیاسپذیری اتریوم است. این راه حل ها می توانند هزینه های گس و زمان تراکنش را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.
تراکنش های دسته ای: برخی کیف پول ها و پلتفرم ها به کاربران اجازه می دهند چندین تراکنش را در یک دسته جمع کنند. این رویکرد می تواند در هزینه های گس صرفه جویی کند، زیرا چندین تراکنش در یک بلوک واحد پردازش می شود.
ژتونهای گس: ژتونهای گس ژتونهایی هستند که میتوان آنها را در صورت پایین بودن قیمت بنزین ضرب کرد و در صورت بالا بودن قیمت بنزین سوزانده (از بین رفت). این مکانیسم کاربران را قادر می سازد تا در برابر افزایش قیمت گس در آینده محافظت کنند.
کارایی قرارداد هوشمند: توسعه دهندگان می توانند قراردادهای هوشمند را برای به حداقل رساندن مصرف گس بهینه کنند. این شامل تکنیک هایی مانند کاهش عملیات ذخیره سازی غیر ضروری و استفاده از الگوریتم های کارآمدتر است.
نتیجه گیری
هزینه های گس اتریوم یک جنبه جدایی ناپذیر از عملکرد شبکه است. در حالی که آنها می توانند چالش هایی را ایجاد کنند، اما گواهی بر محبوبیت و کاربرد اتریوم نیز هستند. با درک عواملی که بر هزینههای گس تأثیر میگذارند و اجرای استراتژیهای بهینهسازی، کاربران میتوانند به طور مؤثرتری در اکوسیستم اتریوم حرکت کنند و از برنامههای نوآورانه آن نهایت استفاده را ببرند.