بیت کوین اولین پروژه بلاک چین مالی است، یک سیستم پرداخت غیرمتمرکز همتا به همتا با سکه ای به همین نام. در حالی که این یک فناوری بسیار پیچیده است، با این حال، مسائل خاصی بعداً کشف شد: مقیاس پذیری پایین، عملکرد پایین، هزینه کمیسیون گران و غیره.
برای بهبود فرآیندها، فورک ها طراحی می شوند: فورک ها تغییراتی در کد نرم افزار بلاک چین به منظور بهبود شبکه و اغلب برای صدور سکه های جدید هستند.
فورک های بیت کوین چیست و چرا به آنها نیاز داریم؟
بنابراین، فورک یک تنظیم خاص برای یک کد بلاک چین اساسی است، مانند تغییر قوانین الگوریتم‌های پروتکل موجود.
رایج ترین دلایل چنگال:
- زنجیر در حال صفر شدن است زنجیره‌های هر ارز دیجیتال هر بلاک چین به همراه حجم داده‌های ذخیره شده در آن به طور مداوم در حال افزایش هستند. اما یک فورک باعث ایجاد یک شبکه سریعتر می شود، زیرا تراکنش ها از لحظه ایجاد فورک محاسبه می شوند.
- بهبود در شبکه توسعه‌دهندگان میتوانند اندازه بلوک‌ها را افزایش دهند، الگوریتم‌های هش و سایر پارامترها را تغییر دهند تا سرعت شبکه را افزایش داده و بلاک چین را ایمن‌تر و غیرمتمرکزتر کنند.
فورک‌های بیت‌کوین همچنین میتوانند از هر گونه اختلاف جدی در جامعه ارزهای دیجیتال در مورد نحوه عملکرد بلاک چین ناشی شوند. فورک زمانی پدیدار می شود که بخشی از جامعه از تغییرات بلاک چین پشتیبانی می کند و دیگران از آن پشتیبانی نمی کنند. بدون اجماع، بلاک چین منشعب می شود و دو شبکه مستقل ایجاد می کند.
هارد فورک و سافت فورک بیت کوین: تفاوت چیست؟
چنگال ها ماهیت متفاوتی دارند، می توانند برنامه ریزی شده یا خود به خود باشند. چنگال ها به دو دسته هارد فورک و سافت فورک تقسیم می شوند.
- هارد فورک شامل انشعاب زنجیره ای از بلوک ها است که از بیت کوین اصلی خارج می شود و یک ارز دیجیتال جدید ایجاد می کند. به عنوان مثال، BCH (بیت کوین کش). بیت کوین و بیت کوین کش تفاوت های زیادی دارند: تیم های توسعه، برنامه های توسعه، ویژگی های فنی.
- سافت فورک شامل تغییرات اساسی در کد بلاک چین یا ایجاد یک سکه جدید نیست. سافت فورک بر ایجاد تغییرات و بهبود ویژگی های موجود متمرکز است.
در جامعه بیت کوین، هارد فورک ها بسیار محبوب هستند، در درجه اول به این دلیل که سکه های جدید را می توان به صورت رایگان به دست آورد.
هارد فورک های اصلی بیت کوین
از زمانی که اولین بلاک بیت کوین در سال 2009 ایجاد شد، این شبکه فورک های زیادی را تجربه کرده است، حدود 12 سکه جدید و بیش از صد پروژه جایگزین بلاک چین ظاهر شده است. با این حال، تنها تعداد کمی از آنها ارزشی دارند.
بیت کوین کش (BCH)
این یکی از معروف ترین فورک های بیت کوین است. در 1 آگوست 2017 پس از اختلافات در جامعه بیت کوین ظاهر شد: برخی از اجرای پروتکل SegWit2x و افزایش اندازه بلوک به 2 مگابایت حمایت کردند، در حالی که برخی دیگر در مورد آن توافق نکردند. بخشی از جامعه تصمیم گرفتند که الگوریتم ها را تغییر ندهند، بلکه اندازه بلوک را به 8 مگابایت افزایش دهند تا مشکل مقیاس پذیری BTC را حل کند، که نمی تواند بیش از 7 تراکنش در ثانیه را مدیریت کند.
علاوه بر نرخ ارز (61 تراکنش در ثانیه) در بیت کوین کش، کارمزد کمیسیون شبکه به میزان قابل توجهی کاهش یافت.
پس از تقسیم زنجیره، صاحبان بیت کوین که می خواستند به بلاک چین جدید سوئیچ کنند، مبالغی را در BCH معادل آنچه در بیت کوین در حساب خود داشتند، دریافت کردند.
فورک این فورک در نوامبر 2018 ظاهر شد و در نتیجه بیت کوین Satoshi Vision (BSV) ایجاد شد.
بیت کوین طلا (BTG)
یکی دیگر از فورک های محبوب بیت کوین در اکتبر 2017 ایجاد شد و منجر به طلای بیت کوین (BTG) شد. هدف از این فورک دستیابی به تمرکززدایی بیشتر بود، زیرا در آن زمان بیشتر گره ها توسط استخرهای استخراج عظیم در چین کنترل می شدند.
برای انجام این کار، الگوریتم استخراج نه تنها برای دارندگان ASIC (دستگاه‌های تخصصی) که میتوانند در آن شرکت کنند، بلکه برای دارندگان GPUهای معمولی (واحدهای پردازش گرافیک) نیز تغییر داده شد.
در سال‌های 2018 و 2020 حمله 51 درصدی به بیت‌کوین گلد روی داد، اما توسعه‌دهندگان شبکه توانستند آسیب‌پذیری‌ها را در هر دو مورد برطرف کنند و BTG را ذخیره کنند.
حمله 51 درصدی، حمله ای به یک بلاک چین ارز دیجیتال توسط گروهی از ماینرها است که 51 درصد از نرخ هش ماینینگ شبکه را در اختیار دارند. این حمله منجر به ناتوانی دیگران در یافتن بلاک ها، خرج مضاعف سکه ها، جمع آوری تمام جوایز بلوک و کمیسیون تراکنش توسط مجرمان، جلوگیری از تایید تراکنش و در فورک های سکه اصلی می شود.
الماس بیت کوین (BCD)
فورک دیگری از BTC اصلی در نوامبر 2017 ظاهر شد. هدف اصلی این اصلاح افزایش حریم خصوصی و کاهش هزینه های تراکنش بود. برای آن از الگوریتم SHA-256 استفاده شد و مجموع انتشار کریپتو ده برابر شد. علاوه بر این، اندازه بلوک برای پردازش تراکنش های بیشتر به 8 مگابایت افزایش یافت.
الگوریتم SHA-256 یک الگوریتم هش رمزنگاری است که برای رمزگذاری داده ها استفاده می شود. می توان از آن برای تبدیل هر مقدار اطلاعات به داده های خروجی 256 بیتی استفاده کرد، یعنی به یک هش یک طرفه منحصر به فرد که نمی تواند به داده های اصلی رمزگشایی شود.
دیگر فورک های بیت کوین
فورک ها و کلون های بیت کوین مختلفی وجود دارد. هدف همه آنها بهبود بیت کوین اصلی بود. با این حال، با توجه به عدم محبوبیت و سرمایه کوچک آنها شکست خوردند. چنین پروژه های بلاک چین شامل بیت کوین اتم، بیت کوین بهره، بیت کوین خصوصی، لایتنینگ بیت کوین، بیت کوین ایکس، بیت کوین متحده، سوپر بیت کوین و غیره است.
محبوب ترین سافت فورک های بیت کوین
سافت فورک ها نیز یک چیز رایج برای بیت کوین هستند. اما، تنها یک مورد قابل ذکر است.
Segwit (شاهد جدا شده)
این به‌روزرسانی پروتکل بیت‌کوین است که مشکلات انعطاف‌پذیری تراکنش‌ها را برطرف می‌کند.
انعطاف پذیری تراکنش توانایی یک تراکنش برای داشتن چندین شناسه تراکنش معتبر (txid) است. چکش‌خواری زمانی اتفاق می‌افتد که بخشی از تراکنش می‌تواند پس از امضای معامله بدون بی‌اعتبار کردن امضا تغییر کند.
برای حل این مشکل، به روز رسانی برای انتقال امضاهای تراکنش به خارج از بلوک اصلی پیشنهاد شد. این امر بلوک ها را به طور قابل توجهی تخلیه کرد و مشکلات چکش خواری را برطرف کرد، زیرا امضاها دیگر بر شناسه های هش آنها تأثیر نمی گذاشتند.
محدودیت اندازه بلوک نیز افزایش یافت و امکان تراکنش های بیشتری را در هر بلوک فراهم کرد. این نیز به افزایش 2 برابری ظرفیت شبکه کمک کرد. تراکنش ها سریعتر تأیید شدند و کارمزدها کاهش یافت.
تصور غلط رایج: فورک بیت کوین نیست
در اینترنت، حتی در همان ویکی پدیا، می توانید تعریف لایت کوین را به عنوان فورک بیت کوین بیابید. اما این درست نیست. این واقعیت که لایت کوین بر اساس همان فناوری بیت کوین ایجاد شده است، آن را به انشعاب دومی تبدیل نمی کند. لایت کوین بر روی بلاک چین اصلی خود اجرا می شود و یک رمزارز مستقل است. به همین دلیل است که فورک نیست زیرا فورک شاخه ای از بلاک چین است.
همین تصور غلط اغلب در مورد سایر پروژه های بلاک چین مبتنی بر فناوری شبکه بیت کوین اعمال می شود: Namecoin، Primecoin و دیگران.
