اکثر کاربران ارزهای دیجیتال ناشناس بودن را یکی از مزایای کلیدی آن می دانند. توانایی پرداخت در حالی که ناشناس باقی میماند، بسیاری از افراد را به سمت ارزهای دیجیتال سوق داده و آن را به یک روش پرداخت محبوب تبدیل کرده است. با این حال، به سرعت مشخص شد که ناشناس بودن در کریپتو بیشتر یک افسانه است تا واقعیت. این امر به ویژه در مورد استفاده از رمزنگاری آفلاین صادق است، جایی که هر گونه محرمانه بودن لحظه ای که فروشنده نیاز به ارائه گذرنامه دارد، پایان می یابد.
به همین دلیل، بسیاری از توسعه دهندگان بلاک چین تلاش کرده اند تا یک سکه واقعاً ناشناس ایجاد کنند و برخی از آنها بسیار موفق بوده اند.
رمزارزهای ناشناس چیست؟
رمزارزهای ناشناس شبکه هایی هستند که داده های تراکنش کاربران خود را پنهان می کنند. این بدان معناست که اطلاعات مربوط به تراکنشهای مالی در این بلاکچینها – چه کسی چند سکه را به چه کسی منتقل کرده و چه زمانی – برای ناظرانی که در تراکنش شرکت نمیکنند نامرئی است.
یکی از مزایای ارز دیجیتال مانند این، امنیت اطلاعات شخصی کاربران است.
نکات منفی نیز وجود دارد که شامل مدت زمان تراکنش طولانی تر، افزایش کمیسیون، توجه دقیق تنظیم کننده ها، امتناع برخی از صرافی های رمزنگاری از فهرست کردن این سکه ها و حذف از فهرست است.
کدام فناوری ها می توانند ناشناس باشند؟
بلاک چین های ناشناس از بسیاری از فناوری های رمزنگاری مختلف برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی تراکنش ها استفاده می کنند. در اینجا تعدادی از محبوب ترین آنها وجود دارد:
1. آدرس های مخفی: این آدرس ها یک بار مصرف هستند که با استفاده از پروتکل تبادل کلید Diffie–Hellman ایجاد می شوند. برای هر معامله ای که انجام می شود، یک آدرس تصادفی یک بار مصرف ایجاد می شود به طوری که نمی توان آن را با گیرنده مرتبط کرد.
2. zk-SNARK (برهان دانش غیر تعاملی مختصر دانش صفر): این الگوریتم به شرکت کنندگان در یک تراکنش اجازه می دهد تا صحت تراکنش را بدون افشای اطلاعات شناسایی مانند طرف های درگیر یا موجودی حساب آنها اثبات کنند.
هدف الگوریتم این است که نشان دهد شما ارزش A را میدانید بدون اینکه بگویید A چیست یا دادههای دیگری ارائه کنید.
تراکنش هایی که از فناوری zk-SNARK استفاده می کنند به شرح زیر عمل می کنند:
- “Prover” دو کلید (عمومی و خصوصی) ایجاد می کند: یک “کلید اثبات” و یک “کلید تایید”.
- اثبات کننده یک “اثبات” ایجاد می کند – یک نمایش ریاضی از یک عبارت خاص – با استفاده از کلید خصوصی، و سپس اثبات و کلید عمومی را برای تایید کننده ارسال می کند.
- تأیید کننده صحت اثبات را با استفاده از کلید عمومی بررسی می کند و به هیچ داده اضافی نیاز ندارد.
3. CoinJoin: این فناوری به عنوان میکسر شناخته می شود. در اصل، چندین تراکنش از افراد مختلف را در یک تراکنش ترکیب می کند. خروجیهای این تراکنش مشترک ترکیبی هستند، و تعیین اینکه کدام کاربر دارای یک خروجی معین است و بنابراین شناسایی فرستنده و گیرنده هر پرداخت جداگانه غیرممکن است.
4. امضای حلقه: این فناوری از امضایی استفاده می کند که از چندین امضا گرفته شده از گروه خاصی از کاربران تولید می شود. هر کسی که در این تراکنش دخیل نباشد میتواند بفهمد که تراکنش توسط شخصی از گروه کاربران امضا شده است، اما نمیتواند آن فرد را مشخص کند.
Monero، Zcash و Dash از جمله محبوبترین ارزهای دیجیتال هستند که از پروتکلهای فوق الذکر (و سایر پروتکلهای) برای مخفی کردن دادههای شرکتکنندگان در تراکنش استفاده میکنند. بیایید با کمی جزئیات بیشتر به آنها نگاه کنیم.
مونرو (XMR)
Monero و موتور رمزگذاری CryptoNote آن در بالای جدول قرار دارند. دادههای کاربر در این بلاک چین بر اساس طراحی خصوصی هستند و شبکه همه چیز را از هویت شرکتکنندگان در تراکنش گرفته تا مقدار ارز دیجیتال منتقل شده پنهان میکند. اطلاعات مربوط به تراکنشها فقط برای فرستندگان و گیرندگان قابل مشاهده است – دادهها توسط اشخاص ثالث قابل دسترسی نیستند.
Monero از ترکیب نسبتاً پیچیده ای از فناوری های رمزنگاری استفاده می کند. دادههای تراکنش با استفاده از آدرسهای مخفی، امضاهای حلقه و پروتکل RingCT رمزگذاری میشوند که به شما امکان میدهد مبالغ تراکنش را پنهان کنید.
مونرو یک موفقیت در وب تاریک است. امنیت سکه برای مجریان قانون و رگولاتوری مشکل ساز است، بنابراین آنها توجه ویژه ای به این شبکه دارند.
با توجه به آنچه گفته شد، لازم به یادآوری است که اگرچه توسعه دهندگان سکه های ناشناس دائماً به دنبال پروتکل های رمزنگاری جدید برای تضمین حریم خصوصی برای شرکت کنندگان در تراکنش هستند، اما هرگز نمی توان 100٪ ناشناس در این شبکه ها وجود داشت. چند سال پیش، آسیبپذیریهایی در میکسر Monero شناسایی شد که اجازه میداد ورودیها و خروجیهای تراکنشهای خاصی با هم مرتبط شوند. Riccardo Spagni، توسعه دهنده اصلی Monero، نظر زیر را در مورد این وضعیت ارائه کرد:
“حریم خصوصی چیزی نیست که شما به آن دست پیدا کنید، بلکه یک نبرد دائمی موش و گربه است. اقداماتی وجود دارد که میتوانیم برای ادامه بهبود نمونه برداری انجام دهیم، اما واقعیت این است که این یک مشکل قابل حل نیست که فقط از آن دور بزنیم.»
Zcash (ZEC)
Zcash بزرگترین رقیب Monero است و از پروتکل رمزگذاری Zerocash استفاده می کند. تفاوت اصلی بین این شبکه و Monero این است که تنظیمات حریم خصوصی اختیاری است.
آدرسهای تراکنشهایی که حاوی «Z» دوم هستند، زمانی ایجاد میشوند که کاربران نیاز به ناشناس بودن داشته باشند، در حالی که آدرسهای «T» برای تراکنشهای عمومی استفاده میشوند.
Zcash از پروتکل zk-SNARK استفاده می کند که بر اساس اصل اثبات دانش صفر عمل می کند. به موجب آن می توان صحت یک تراکنش را بدون نیاز به هیچ گونه اطلاعاتی در مورد شرکت کننده تراکنش دیگر یا در واقع توانایی شناسایی آنها تأیید کرد. مبلغ معامله نیز از دید اشخاص ثالث پنهان است.
یکی دیگر از جنبههای مهم تراکنشها در شبکه Zcash این است که مبالغ تراکنش برای ناظران شخص ثالث هنگام انتقال از آدرسهای امن به آدرسهای عمومی قابل مشاهده است، اما هنگام انتقال از یک آدرس عمومی به یک آدرس امن، نه.
مانند Monero، Zcash در مورد ناشناس بودن بسیار عالی است. در سال 2020، محققان دانشگاه کارنگی ملون دریافتند که حریم خصوصی شبکه در سطحی نیست که توسعه دهندگان ادعا می کنند و بیش از 99 درصد از تراکنش ها در تئوری قابل ردیابی هستند. با این وجود، محققان اذعان کردند که اکوسیستم Zcash دارای ویژگی های رمزنگاری چشمگیر است.
خط تیره (DASH)
دش یک سکه ناشناس است که در ابتدا با نام XCoin و بعداً Darkcoin شناخته شد. این فورک بیت کوین است. خالق آن، ایوان دافیلد، متقاعد شده بود که ارز دیجیتال اصلی فاقد هویت است و در موارد متعدد تلاش کرد تا تغییراتی را در بیت کوین ایجاد کند، اما در نهایت XCoin را توسعه داد.
Dash از طریق مکانیزم اختلاط سکه PrivateSend که مبتنی بر فناوری CoinJoin است، به ناشناس بودن دست می یابد. این پروتکل به صورت پیش فرض پیاده سازی نمی شود و فعال سازی آن مستلزم کارمزد بالاتری است.
اختلاط شامل استفاده از مسترنودهای تصادفی در یک سری دور، با چهار دور به عنوان تعداد توصیه شده است. این امر ارتباط بین فرستنده و گیرنده رمزنگاری را پنهان می کند، به طوری که صاحبان مسترنود برای پردازش تراکنش ها و دریافت پاداش، مبلغ 1000 DASH را واریز می کنند.
کاربران Dash همچنین می توانند پروتکل InstantSend را برای تراکنش های فوری فعال کنند، اما کمیسیون بیشتر است. در این حالت، حد نصاب 10 مسترنود تصمیم میگیرد که یک تراکنش را تایید یا رد کند.
فرناندو گوتیرز، مدیر ارشد بازاریابی گروه Dash Core، نظری به Cointelegraph داد و استدلال کرد که Dash در درجه اول یک دارایی حریم خصوصی نیست:
Dash یک ارز دیجیتال پرداخت است که تمرکز زیادی بر قابلیت استفاده دارد که شامل سرعت، هزینه، سهولت استفاده و محافظت از کاربر از طریق حریم خصوصی اختیاری است.
نتیجه گیری
این سکه ها و سایر سکه های ناشناس دیگر از بین نمی روند. در واقع، با استفاده از فناوریهای مختلف رمزگذاری دادهها و ترکیب آنها، محبوبیت آنها افزایش مییابد. توسعه دهندگان به طور مداوم در تلاش هستند تا محرمانه بودن تراکنش ها را در بسیاری از شبکه ها افزایش دهند. به همین ترتیب، اکثر کاربران میخواهند ناشناس ماندن در نقل و انتقالات ارزهای دیجیتال خود را حفظ کنند، بنابراین تلاشهای برخی از توسعهدهندگان بلاک چین را در هنگام رمزگذاری دادههایشان به دقت زیر نظر دارند.
همانطور که میدانیم موفقیت در معاملات بازار ارزهای دیجیتال همانند تمامی حرفه های تخصصی دیگر، نیازمند مهارت و تجربه بسیاری است. و اولین کار در این بازار آشنا شدن با مفهوم ( ارز دیجیتال چیست ) است. با توجه به اینکه بسیاری از افراد زمان کافی برای فراگیری دانش مربوط به فعالیت در بازار را ندارند اما همچنان تمایل به کسب سود از این بازار را به عنوان شغل دوم خود دارند. آکادمی کمال قزلباش با ارائه خدمتی کارآمد برای کمک به این دسته از عزیزان در رابطه با آموزش ارز دیجیتال تلاش کرده است. کاربران میتوانند از خدمات ما به عنوان چراغ راه مسیر موفقیت خود در این بازار استفاده کنند. و در صورت تمایل به سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال و یا آموزش ارز دیجیتال در ارومیه با مشاورین ما به صورت کاملا رایگان در ارتباط باشید.