بلاکچین لایه دوم بیت کوین چیست و چگونه کار میکند؟

نیاز مبرمی به راه‌حلی برای این مشکل مقیاس‌پذیری وجود دارد تا بیت‌کوین بتواند به مدیریت افزایش تقاضا در شبکه ادامه دهد و به نظر می‌رسد که پاسخ، بلاک چین‌های لایه ۲ باشد. قبل از اینکه در مورد این راه حل های لایه 2 بحث کنیم، اجازه دهید به طور خلاصه به ارتقاهای مختلف – Segwit و Taproot- که بیت کوین را به جایگاه امروزی رساندند، نگاه کنیم.

SegWit و Taproot چیست؟

بیت کوین از طریق نوآوری و سازگاری مداوم در حال تکامل است. دو ارتقای قابل توجه، Segregated Witness (SegWit) و Taproot، نقش مهمی در روند جاری بیت کوین ایفا کردند. این به‌روزرسانی‌ها برخی از چالش‌های مهم شبکه را برطرف کرد و زمینه را برای عصر جدیدی از توسعه و گسترش در اکوسیستم بیت‌کوین فراهم کرد.

SegWit

در سال 2017، SegWit برای مقابله با مسئله توانایی بیت کوین در مقیاس سازی معرفی شد. این ارتقا با افزایش ظرفیت هر بلوک از طریق تکنیکی به نام “تفکیک” مشکل را برطرف کرد.

SegWit امضای دیجیتال را از داده های تراکنش جدا کرد که منجر به کاهش اندازه تراکنش شد. این اجازه می دهد تا تراکنش های بیشتری بدون افزایش محدودیت اندازه بلوک در یک بلوک قرار گیرند. با SegWit، بلاک های بیت کوین اکنون می توانند تا 4 مگابایت تراکنش را در شرایط بهینه پشتیبانی کنند.

SegWit همچنین یک مشکل امنیتی حیاتی مربوط به تراکنش ها را برطرف کرد. قبل از SegWit، امکان اصلاح جزئیات تراکنش قبل از تایید آنها در بلاک چین وجود داشت که یک مشکل حیاتی بود.
این بهبود امنیت را افزایش داد و امکان توسعه راه حل های لایه دوم مانند شبکه لایتنینگ را فراهم کرد که سرعت و کارایی تراکنش را بهبود بخشید.

SegWit ارتقاء قابل توجهی برای فناوری اساسی ارزهای دیجیتال بوده است.

ریشه ریشه

ارتقاء SegWit مقیاس پذیری و امنیت بیت کوین را بهبود بخشید و راه را برای پیشرفت های بیشتر هموار کرد. در نوامبر 2021، ارتقاء Taproot بهبودهای بیشتری را با تمرکز بر حفظ حریم خصوصی، کارایی و قابلیت‌های قرارداد هوشمند معرفی کرد.

با جایگزینی طرح امضای ECDSA، استفاده از امضاهای Schnorr تجمیع چندین امضا را در یک امضا ممکن کرد، بنابراین تراکنش های پیچیده بیت کوین را ساده و ایمن کرد. در نتیجه، چنین تراکنش‌هایی از تراکنش‌های ساده ثبت‌شده در بلاک چین قابل تشخیص نیستند.

Taproot حریم خصوصی را بهبود بخشید، فضا را بهینه کرد و کارمزدها را کاهش داد، زیرا Multisig شبیه تراکنش‌های معمولی به نظر می‌رسد. همچنین به توسعه دهندگان کمک کرد تا قراردادهای هوشمند بهتری در شبکه بیت کوین ببندند. ایجاد برنامه های جدید که از امنیت و تمرکززدایی بیت کوین استفاده می کنند را آسان تر می کند.

 

SegWit و Taproot هر دو ارتقای قابل توجهی برای بیت کوین هستند. آنها فقط جنبه فنی چیزها را بهبود نمی بخشند. آنها همچنین توانایی های بیت کوین را فراتر از هدف اصلی آن به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا گسترش می دهند. این ارتقاها پایه و اساس اکوسیستم لایه ۲ بیت کوین جدید است که در بخش های بعدی به آن خواهیم پرداخت.

 

چرا بیت کوین به زنجیره های لایه دوم نیاز دارد؟

بیت کوین به دلیل توانایی آن در حفظ ارزش به عنوان “طلای دیجیتال” شناخته می شود. اگرچه در ابتدا به عنوان یک سیستم پرداخت ایمن و غیرمتمرکز طراحی شده بود، اما به دلیل محدودیت هایی که دارد به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفت.

مسائل مقیاس پذیری

با مقیاس پذیری و سرعت پایین تراکنش مشکل دارد که باعث کاهش توان و افزایش هزینه تراکنش می شود. در مقایسه با سایر بلاک چین ها، بیت کوین نمی تواند حجم زیادی از داده های تراکنش را در یک بازه زمانی مشخص مدیریت کند. ایجاد یک بلوک حدود 10 دقیقه طول می کشد. میانگین توان عملیاتی هفت تراکنش در ثانیه (tps) است. این بسیار کمتر از بلاک چین های دیگر مانند Solana است.

اگرچه ممکن است این موضوع برای تراکنش های بزرگ مطرح نباشد، اما برای معاملات کوچکتر و خریدهای محل فروش غیرعملی می شود. به طور متوسط، شبکه بیت کوین حدود 10 دقیقه طول می کشد تا یک مجموعه از تراکنش ها را نهایی کند – تنها 7 تراکنش در ثانیه (TPS).

همانطور که افراد بیشتری از بیت کوین استفاده می کنند، باعث ازدحام شبکه و افزایش هزینه تراکنش ها می شود. در سال 2016، میانگین کارمزد حدود 7 سنت بود. اما اکنون به 31 دلار رسیده است که بالاترین رقم در آوریل 2021 نزدیک به 63 دلار است.

سه گانه بلاک چین

بلاک چین بیت کوین را نمی توان به دلیل سه گانه بلاک چین مقیاس کرد، که بیان می کند بهینه سازی برای هر سه رکن اصلی – تمرکززدایی، امنیت، و سرعت/مقیاس پذیری – غیرممکن است. بیت کوین تمرکززدایی و امنیت را در اولویت قرار داد، اما این به معنای به خطر افتادن مقیاس پذیری بود. بنابراین، گسترش شبکه بلاک چین بیت کوین بدون به خطر انداختن امنیت یا عدم تمرکز امکان پذیر نیست.

محدودیت های قرارداد هوشمند

به عنوان یک ارز دیجیتال، بیت کوین دو هدف را دنبال می کند: امکان تراکنش های مستقل و غیرقابل اعتماد P2P و ایجاد یک پشته فناوری برای باقی ماندن یک ذخیره ارزش کاهش دهنده. این عملکرد محدود هسته یکی از ویژگی های کلیدی آن است، نه یک اشکال، و شبکه را قوی و مقاوم در برابر دستکاری می کند.

بیت کوین در مورد قراردادهای هوشمند محدودیت هایی دارد. برخلاف اتریوم، از عملکرد پیچیده قرارداد هوشمند پشتیبانی نمی کند. لایه پایه بیت کوین برای توسعه قراردادها و برنامه های هوشمند طراحی نشده است. در ابتدا، به عنوان یک سیستم پرداخت دیجیتال همتا به همتا ایجاد شد. در نتیجه، بلاک چین بیت کوین به ندرت شاهد توسعه عملکردهایی مانند امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و توکن های غیرقابل تعویض (NFT) بوده است.

 

 

لایه دوم بیت کوین چیست؟

راه حل های لایه 2 شبکه های ثانویه ای هستند که بر روی معماری شبکه لایه 1 ساخته شده اند. این تمایز به تمایز بین شبکه های مختلف در یک اکوسیستم بلاک چین کمک می کند.

راه حل های لایه 2 بیت کوین شبکه های ثانویه ای هستند که در بالای بلاک چین اصلی اجرا می شوند. هدف آن ها افزایش توانایی بلاک چین برای مدیریت تراکنش ها با دور زدن محدودیت های فنی آن و در عین حال بهره گیری از نقاط قوت آن است.

این می تواند قابلیت استفاده از شبکه را به طرق مختلف بهبود بخشد. دیدن اینکه چگونه فناوری برای پاسخگویی به تقاضاهای رو به رشد شبکه بلاک چین در حال تکامل است، شگفت‌انگیز است.

بلاک چین لایه 2 را به عنوان یک دستیار کارآمد در نظر بگیرید که بخش اعظم کار را قبل از بازگرداندن آن به بلاک چین لایه 1 انجام می دهد تا به طور رسمی ثبت شود. به این ترتیب، لایه 2 تراکنش‌های خارج از زنجیره را پردازش می‌کند و کل فرآیند را روان‌تر و کارآمدتر می‌کند، قبل از اینکه آن‌ها را به بلاک چین اضافه کند.

لایه دوم بیت کوین چگونه کار می کند؟

در مورد پردازش تراکنش‌ها، راه‌حل‌های لایه ۲ هدف مشترکی دارند اما در رویکردشان برای دستیابی به آن متفاوت است.

زنجیرهای رول آپ

Blockchain Rollups یک راه حل لایه 2 است که چندین تراکنش را از لایه 1 به یک شبکه جداگانه منتقل می کند، آنها را در یک داده واحد متراکم می کند و سپس آن داده را برای افزودن به لایه 1 برمی گرداند.

بر اساس  تحقیقات ، اعتبارسنجی تراکنش‌های بیت‌کوین می‌تواند تا ۱۰۰ برابر با استفاده از جمع‌آوری اعتبار سریع‌تر انجام شود. این رویکرد را می توان برای شبکه لایتنینگ نیز اعمال کرد. یک محیط اجرایی می تواند برای پشتیبانی از زبان های قرارداد هوشمند انعطاف پذیرتر و بهبود عملکرد قرارداد هوشمند بدون افزودن پیچیدگی به زنجیره اصلی پیاده سازی شود.

Sovereign rollup نوع دیگری از جمع آوری بیت کوین است. آنها با مجموعه های Optimistic و ZK مورد استفاده در شبکه اتریوم متفاوت هستند. مجموعه‌های مستقل نیازی به لایه تسویه حساب یا قراردادهای هوشمند ندارند. آنها اجرا و تسویه حساب خود را مدیریت می کنند. آنها فقط از بلاک چین لایه 1 برای اجماع و در دسترس بودن داده ها استفاده می کنند. این برخلاف سایر انواع جمع‌آوری است که برای تعیین اعتبار جمع‌آوری به بلاک چین متکی هستند.

جمع آوری بیت کوین هنوز در مراحل اولیه است و در حال آزمایش است.

زنجیره های جانبی

Sidechain یک بلاک چین مستقل با مکانیسم های اجماع است و از طریق یک پل دو طرفه به لایه 1 متصل می شود. این پل نقش مهمی در امکان انتقال دارایی ها بین زنجیره ها ایفا می کند. از آنجا که به عنوان بلاک چین عمل می کند، یک زنجیره جانبی می تواند راه حل های لایه 2 دیگر را نیز پشتیبانی کند.

کانال های دولتی

راه حل های لایه 2 می توانند به کاربران در دور زدن کارمزدهای بالای تراکنش کمک کنند. کاربران از این روش برای ایجاد «کانال‌های» رمزگذاری شده سرتاسر برای ارسال و دریافت پرداخت‌ها استفاده می‌کنند. این کانال‌ها به‌عنوان دفتر کل عمل می‌کنند و تمام تراکنش‌هایی را که در داخل آنها اتفاق می‌افتد، ثبت می‌کنند.

کانال های ایالتی همه تراکنش های درون خود را خارج از زنجیره نگه می دارند، تنها زمانی که کانال بسته می شود، تعادل باز و بسته شدن شرکت کنندگان را به شبکه اصلی ارائه می دهند. در نتیجه، شرکت‌کنندگان می‌توانند بدون پرداخت هزینه‌های بالا در معاملات متعدد با افراد یا مشاغل شرکت کنند.

 

برترین راه حل های لایه دوم بیت کوین در سال 2024

چندین راه حل لایه 2 مفاهیم و راه هایی را که در مورد آنها بحث کردیم را بررسی می کنند. در اینجا مروری بر برخی از محبوب ترین لایه 2 بیت کوین است.

1. شبکه رعد و برق

شبکه لایتنینگ یک پروتکل پرداخت لایه ۲ است که ازدحام شبکه را با استفاده از کانال های دولتی برای رسیدگی به پرداخت های خرد بیت کوین به صورت خارج از زنجیره کاهش می دهد. این امکان تراکنش مستقیم بین دو طرف را فراهم می کند و از بلاک چین اصلی عبور می کند.

برای استفاده از این شبکه، کاربران پرداخت های BTC را از طریق کانال های رمزگذاری شده P2P که به عنوان قراردادهای هوشمند عمل می کنند، ارسال و دریافت می کنند. به عنوان مثال، اگر می خواهید 0.1 بیت کوین را برای دوستی بفرستید، یک کانال با آنها ایجاد کنید و آن را با مبلغ لازم تامین کنید. پس از انجام تمامی تراکنش ها می توانید کانال را ببندید.

این سیستم تنها با ارسال موجودی افتتاح و بسته شدن کانال به شبکه بیت کوین کارآمد باقی می ماند.

شبکه رعد و برق چگونه کار می کند؟

فناوری شبکه لایتنینگ اجازه می دهد تا چندین تراکنش بدون نیاز به تایید از کل شبکه بیت کوین انجام شود. این ویژگی باعث می شود تراکنش ها بسیار سریعتر و هزینه کمتری داشته باشند. این به طور موثری به مسئله مشکلات مقیاس پذیری بیت کوین پرداخته است و شبکه را قادر می سازد تا پردازش تراکنش های با حجم بالا را به راحتی انجام دهد.

از یک قرارداد هوشمند به نام قراردادهای قفل زمانی هش شده (HTLC) برای انجام تراکنش های چند طرفه و مسیریابی پرداخت به صورت ایمن استفاده می کند. HTLC به گیرنده این امکان را می دهد که تنها پس از برآورده شدن شرایط خاص در یک دوره خاص یا زمان بلوک، وجوه دریافت کند.

2. Rootstock (RSK)

بلاک چین Rootstock تراکنش ها را با استفاده از مکانیسم اجماع اثبات کار (PoW) تایید می کند. ماینرها می توانند بیت کوین و روت استوک را به طور همزمان با استفاده از الگوریتم هش یکسان و به اشتراک گذاری قدرت محاسباتی یکسان استخراج کنند. Rootstock بلوک ها را در حدود  30 ثانیه تایید می کند  و می تواند 10 تا 20 تراکنش در ثانیه را انجام دهد. تراکنش ها قبل از ارسال به لایه پایه بیت کوین برای تسویه حساب تایید و بسته بندی می شوند.

 

Rootstock پلتفرمی است که قابلیت های بیت کوین را با اجازه دادن به توسعه دهندگان برای استفاده از قراردادهای هوشمند گسترش می دهد. این قراردادها برنامه های رایانه ای هستند که می توانند به صورت خودکار و بدون واسطه اجرا شوند. Rootstock همچنین به توسعه دهندگان این امکان را می دهد که از زبان برنامه نویسی اتریوم، Solidity و اجرای قراردادهای هوشمند اتریوم بر روی پلتفرم خود استفاده کنند.

یکی از ویژگی‌های مهم Rootstock، چارچوب زیرساخت RSK (RIF) است که مجموعه‌ای از خدمات غیرمتمرکز را ارائه می‌دهد که توسعه‌دهندگان می‌توانند از آن برای ساخت و استقرار برنامه‌های غیرمتمرکز یا «dApps» در شبکه Rootstock استفاده کنند. این چارچوب کمک می کند تا توسعه یک dApp آسان تر و کارآمدتر شود.

 

3. پروتکل پشته

Stacks به عنوان یک راه حل پیشرو در لایه 2 بیت کوین (L2) از زمان راه اندازی آن در شبکه اصلی در سال 2018 به عنوان Blockstack ظاهر شده است پروتکل استقرار قراردادهای هوشمند خوداجرا بر روی بیت کوین را بدون پیاده سازی فورک تسهیل می کند. پروتکل از میکروبلاک‌ها برای سرعت و مکانیسم منحصربه‌فرد اثبات انتقال (PoX) برای اتصال آنها به بلوک‌های لایه 1 استفاده می‌کند.

4. Mintlayer

Mintlayer یک راه حل بلاک چین است که بر پایه بیت کوین ساخته شده است و هدف آن افزایش قابلیت همکاری توکن، ترویج تجارت غیرمتمرکز، کاهش هزینه های تراکنش و افزایش توان عملیاتی در عین حفظ سازگاری با بیت کوین است. رویکرد آن توکن‌سازی قانونی، کارایی هزینه و ویژگی‌های حریم خصوصی پیشرفته‌تر را برای اکوسیستم DeFi فراگیرتر، کارآمدتر و ایمن‌تر ارائه می‌دهد.

5. شبکه مایع

شبکه Liquid یک زنجیره جانبی برای لایه ۲ بیت کوین است که بر روی پلتفرم بلاک چین عناصر منبع باز عمل می کند. این توسط یک فدراسیون توزیع شده از شرکت ها، صرافی ها و سایر سهامداران بیت کوین اداره می شود و دارای دارایی بومی، Liquid (L-BTC) است. مانند Rootstock از یک میخ دو طرفه برای تبدیل BTC به L-BTC و بالعکس استفاده می کند.

6. Interlay

Interlay پلتفرمی است که بیت کوین را با امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) در چندین بلاک چین ادغام می کند. این یک رویکرد ماژولار را ارائه می دهد و به کاربران امکان می دهد کلیدهای خصوصی خود را در حین درگیر شدن در فعالیت های DeFi کنترل کنند. مکانیسم iBTC Interlay به کاربران این امکان را می‌دهد تا بیت کوین خود را به طور ایمن قفل کنند، iBTC را با نسبت 1:1 برش دهند و در فعالیت‌های DeFi در زنجیره‌های بلوکی مختلف شرکت کنند. Interlay توسط شرکت‌های پیشرو در امنیت بلاک‌چین حسابرسی می‌شود و توسط جامعه از طریق توکن‌های قدرت رأی‌دهی حاکمیت (INTR) اداره می‌شود.

7. بابل

بابیلون پروتکل استکینگ بیت کوین را معرفی می کند که به دارندگان بیت کوین این امکان را می دهد تا بدون اعتماد به شخص ثالث از بیت کوین های بیکار خود بازدهی کسب کنند. این پروتکل به اشتراک گذاری بدون اعتماد، امنیت کامل در برابر حملات PoS، بازسازی سریع و مقیاس پذیر و مشارکت در اکوسیستم را ارائه می دهد.

8. Drivechain

Drivechain روشی را برای بیت کوین پیشنهاد می کند تا با استفاده از BIP 300 و 301 با زنجیره های جانبی کار کند. این امکان را برای ویژگی ها و برنامه های جدید بدون به خطر انداختن ایمنی بلاک چین فراهم می کند. انتقال بیت کوین بین بیت کوین و زنجیره های جانبی را امکان پذیر می کند.

Drivechain نوآوری بدون مجوز را ترویج می‌کند، مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری را تسهیل می‌کند و به عنوان یک راه‌حل بدون خطر ارائه می‌شود که در صورت لزوم می‌توان به راحتی آن را برگرداند. BIP 300 و 301 مکانیسم های فنی پشت عملیات آن را تعریف می کند.

9. شبکه آستانه

شبکه آستانه از رمزنگاری آستانه برای ایمن سازی دارایی های دیجیتال، افزایش حاکمیت کاربر و تضمین حریم خصوصی و امنیت استفاده می کند. tBTC را برای ادغام یکپارچه بیت کوین در DeFi، پلاگین TACo برای رمزگذاری غیرمتمرکز انتها به انتها و یک مدل حاکمیت DAO برای رویکرد جامعه محور برای حاکمیت شبکه ارائه می دهد.

 

چالش های پیش روی شبکه های لایه دوم بیت کوین

شبکه های لایه 2 بیت کوین هنوز به اندازه خود بیت کوین از نظر استحکام آزمایش نشده اند، حتی اگر از امنیت و قابلیت اطمینان بالایی برخوردار باشند. آنها مجموعه جدیدی از ریسک ها و چالش ها را به عنوان شبکه های مستقل معرفی می کنند.

به عنوان مثال، در سال 2022، کاربران لایتنینگ یک شکست منحصر به فرد «مسیریابی پرداخت بدون نسبت» را به دلیل یک باگ تجربه کردند. در نتیجه، آنها به تعامل با گره های معیوب بدون اینکه برای مدت طولانی متوجه مشکل شوند، پایان یافتند.

علاوه بر این، زنجیره‌های جانبی فدرال مانند Liquid Network هنوز در مراحل توسعه و پذیرش بازار هستند. برخلاف بیت‌کوین که هزاران ماینر در سراسر جهان دارد، گره‌های بسیار کمتری (در مورد Liquid 15) برای امضا و تایید تراکنش‌ها دارند. این بدان معنی است که شبکه های لایه 2 بیت کوین اغلب می توانند متمرکزتر از شبکه اصلی باشند.

 

مزایای شبکه های لایه 2 بیت کوین

راه حل های لایه 2 می توانند عملکرد بیت کوین را از راه های مختلفی بهبود بخشند. آنها می توانند توان عملیاتی تراکنش را فراتر از آنچه در حال حاضر با لایه اصلی بیت کوین امکان پذیر است، افزایش دهند، که آنها را مقیاس پذیرتر می کند. شبکه های لایه 2 می توانند با مدیریت تراکنش های خارج از زنجیره اصلی هزینه های تراکنش را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. پلتفرم هایی مانند Stacks و Rootstock قراردادهای هوشمند و DApps را ارائه می دهند که امکان استفاده همه کاره تر از بیت کوین را فراهم می کند. برخی از راه‌حل‌های لایه ۲ نیز ویژگی‌های حفظ حریم خصوصی پیشرفته‌تری را برای تراکنش‌های غیرقابل دسترس در شبکه اصلی بیت‌کوین ارائه می‌کنند.

معایب شبکه های لایه 2 بیت کوین

اکوسیستم لایه 2 می تواند برای کاربران نهایی پیچیده باشد، که ممکن است پذیرش را کند کند. راه‌حل‌های لایه ۲ همچنین می‌توانند با اتکا به امنیت بیت‌کوین با آسیب‌پذیری‌های منحصربه‌فردی مواجه شوند. نقدینگی همچنین می‌تواند در راه‌حل‌های لایه ۲ مختلف تقسیم شود و تجارت و سایر فعالیت‌های مالی را پیچیده کند. در نهایت، ممکن است توسعه‌دهندگان برای درک پروتکل‌ها، زبان‌ها و محیط‌های جدید به زمان نیاز داشته باشند که می‌تواند نوآوری در اکوسیستم را کند کند.

نتیجه

بیت کوین چندین راه حل مقیاس پذیری دارد، مانند شبکه لایتنینگ، روت استوک، استک و شبکه مایع. این پروتکل‌ها و راه‌حل‌های لایه دوم در حال ظهور مانند جمع‌آوری‌ها به نفع شبکه بیت‌کوین هستند. آنها می توانند به افزایش پذیرش اکوسیستم بیت کوین کمک کنند.

 

سوالات متداول

1. راه حل لایه 2 بیت کوین چیست؟

راه حل لایه ۲ بیت کوین یک چارچوب یا پروتکل ثانویه است که بر روی بلاک چین بیت کوین ساخته شده است. این ابزار مقیاس‌پذیری و محدودیت‌های سرعت تراکنش شبکه بیت‌کوین را با انجام تراکنش‌های خارج از زنجیره و در عین حال بهره‌گیری از امنیت بلاک‌چین اصلی برطرف می‌کند.

2. شبکه های لایه 2 بیت کوین چگونه کار می کنند؟

راه حل های لایه 2 با انجام تراکنش ها خارج از بلاک چین اصلی بیت کوین کار می کنند، در نتیجه ازدحام را کاهش می دهند و مقیاس پذیری را افزایش می دهند. آن‌ها از قراردادهای هوشمند یا سایر تکنیک‌های رمزنگاری برای ایجاد اعتماد در میان شرکت‌کنندگان و امکان انجام تراکنش‌های سریع‌تر و ارزان‌تر استفاده می‌کنند. سپس این تراکنش ها به صورت دوره ای بر روی بلاک چین اصلی بیت کوین تسویه می شوند و امنیت و تمرکززدایی شبکه را تضمین می کنند.

3. چند نمونه از راه حل های لایه 2 بیت کوین چیست؟

نمونه‌هایی از راه‌حل‌های لایه ۲ بیت‌کوین شامل شبکه لایتنینگ است که با ایجاد کانال‌های پرداخت بین کاربران، پرداخت‌های خرد فوری را امکان‌پذیر می‌کند و شبکه Liquid که تراکنش‌های سریع‌تر و محرمانه‌تر را برای صرافی‌ها و مؤسسات تسهیل می‌کند.

4. مزایای استفاده از راه حل های لایه 2 برای تراکنش های بیت کوین چیست؟

راه حل های لایه 2 چندین مزیت از جمله مقیاس پذیری، کاهش هزینه تراکنش ها، تایید سریع تر تراکنش ها و بهبود حریم خصوصی را ارائه می دهند. آنها همچنین موارد استفاده نوآورانه مانند پرداخت های خرد و برنامه های مالی غیرمتمرکز (DeFi) را در شبکه بیت کوین فعال می کنند.

5. آیا راه حل های لایه 2 ایمن هستند؟

بله، راه حل های لایه 2 به گونه ای طراحی شده اند که ایمن باشند و از تکنیک های رمزنگاری و قراردادهای هوشمند برای اطمینان از یکپارچگی تراکنش ها استفاده کنند. در حالی که برخی از خطرات ممکن است با پیاده سازی های خاص، مانند آسیب پذیری های احتمالی در قراردادهای هوشمند مرتبط باشد، به طور کلی، راه حل های لایه 2 با هدف افزایش امنیت شبکه بیت کوین هستند.

6. اگر راه حل لایه 2 دچار خرابی شود یا به خطر بیفتد، می توانم همچنان به وجوه خود دسترسی داشته باشم؟

در بیشتر موارد، راه‌حل‌های لایه 2 با گاوصندوق‌های خطا طراحی می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که کاربران می‌توانند به وجوه خود دسترسی داشته باشند، حتی اگر راه‌حل دچار خرابی یا به خطر افتادن شود. به عنوان مثال، شبکه لایتنینگ به کاربران این امکان را می دهد که کانال های پرداخت خود را ببندند و در صورت لزوم تراکنش های خود را بر روی بلاک چین اصلی بیت کوین تسویه کنند.

7. آیا راه حل های لایه 2 آینده تراکنش های بیت کوین هستند؟

در حالی که راه‌حل‌های لایه ۲ نویدبخش پاسخگویی به چالش‌های مقیاس‌پذیری بیت‌کوین هستند، آنها فقط یکی از جنبه‌های راه‌حل‌های مقیاس‌پذیری گسترده‌تر هستند که در اکوسیستم بیت‌کوین بررسی شده‌اند. آینده تراکنش های بیت کوین ممکن است شامل ترکیبی از راه حل های لایه 2، بهینه سازی های زنجیره ای و پیشرفت در توسعه پروتکل برای اطمینان از دوام و مقیاس پذیری طولانی مدت شبکه باشد.