صندوق قابل معامله در بورس (ETF) یک ابزار سرمایه گذاری است که شامل سبدی از اوراق بهادار مانند سهام، کالاها، اوراق قرضه، ارزها، محصولات مشتقه و اخیراً معاملات آتی بیت کوین است که می تواند در یک معامله واحد خریداری یا فروخته شود. یک بورس اوراق بهادار سهام ETF مالکیت جزئی پرتفویی را تشکیل می دهد که توسط مدیران صندوق با استفاده از رویکرد سرمایه گذاری غیرفعال یا فعال اداره می شود.
SPDR S&P 500 ETF Trust ( NYSE:SPY )، که بازده شاخص S&P 500 را دنبال می کند، اولین ETF بود که در سال 1993 راه اندازی شد. تا سال 2021 حدود 2700 ETF در ایالات متحده با حدود 6.7 تریلیون دلار تحت مدیریت فهرست شده بود. .
به گفته NBER ، دو دسته متمایز از ETF وجود دارد که ظهور کرده اند:
1) ETF های گسترده ای که سرمایه گذاران می توانند برای تنوع بخشیدن به پرتفوی خود با هزینه کم استفاده کنند.
2) ETF های تخصصی که گران تر هستند، اما اشتهای سرمایه گذاران را برای مضامین سرمایه گذاری محبوب – و گاهی اوقات بیش از حد ارزش گذاری شده – برآورده می کنند.
ETF ها چگونه کار می کنند؟
در ایالات متحده، کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) ایجاد ETF ها را تنظیم می کند. مدیر یا حامی ETF در ابتدا اوراق بهادار پایه را می خرد و سهام ETF را به سرمایه گذاران می فروشد. بنابراین، در یک ETF سهام، سرمایه گذاران سهام یک شرکت سهامی عام را نمی خرند، بلکه در عوض واحدهایی از یک صندوق را خریداری می کنند که دارای پرتفویی از سهام است.
مانند سهام، ETF ها نمادهای خاص خود را دارند و در طول یک روز معاملاتی خرید و فروش می شوند. وب‌سایت‌های مالی یا کارگزاران سرمایه‌گذاران را قادر می‌سازند تا به اطلاعات و داده‌های دقیق در مورد ETF ، مشابه آنچه برای یک سهام نمایش داده می‌شود، دسترسی داشته باشند.
اکثر ETF ها به صورت غیر فعال مدیریت می شوند و بازده یک شاخص را ردیابی می کنند. با این حال، ETFهایی با مدیریت فعال نیز وجود دارند که لزوماً از یک شاخص پیروی نمی کنند. در آن صورت، مدیران صندوق به طور منظم در مورد اینکه چه چیزی و چه زمانی سرمایه گذاری کنند، تصمیم می گیرند.
در این میان برخلاف سهام شرکت ها، عرضه سهام ETF انعطاف پذیرتر است. به دلیل ایجاد سهام جدید و بازخرید سهام موجود، تعداد سهام موجود می تواند روزانه متفاوت باشد.
سرمایه گذاری در ETF: هزینه های بالقوه
هزینه های اجرایی
هنگام خرید یک ETF، فعالان بازار باید از هزینه‌های مختلف آگاه باشند که از هزینه‌های عملیاتی سالانه توسط مدیر صندوق شروع می‌شود. بسیاری از ETF ها هزینه های عملیاتی کمی دارند. با این حال، سرمایه گذاران باید بدانند که هر سال چه مقدار از آنها به عنوان یک هزینه مستمر شارژ می شود.
هزینه های معاملاتی
سپس، مانند سهام، ETF ها دارای قیمت های “پیشنهاد” و “پرسش” هستند. تفاوت بین آنها “گسترش” است. ETFهای محبوب و پرمعامله معمولاً دارای اسپردهای باریکی هستند. از سوی دیگر، آنهایی که حجم معاملات پایینی دارند یا نقدینگی ندارند، معمولاً اسپردهای گسترده تری دارند که هزینه معامله صندوق را افزایش می دهد.
کمیسیون های کارگزار
هزینه اضافی برای سرمایه گذاران ممکن است کمیسیونی باشد که کارگزاران دریافت می کنند. در ایالات متحده، بسیاری از کارگزاران برای خرید یا فروش ETF هزینه ای دریافت نمی کنند. با این حال، سرمایه گذاران باید سیاست کارمزد معامله ETF را با کارگزاران خود تأیید کنند. برای اطمینان از دریافت بهترین معامله ممکن، به لیست ما از بهترین کارگزاران برای سرمایه گذاری ETF مراجعه کنید .
تفاوت قیمت با NAV
در نهایت، سرمایه گذاران همچنین متوجه «حق بیمه» یا «تخفیف» به «ارزش خالص دارایی» (NAV)، یا ارزش کل همه اوراق بهادار در ETF خواهند شد. NAV روزانه پس از بسته شدن بازار محاسبه می شود.
اگر قیمت بازار ETF بالاتر از NAV آن باشد، ETF با حق بیمه معامله می شود. برعکس، زمانی که قیمت بازار کمتر از NAV باشد، ETF با تخفیف معامله می‌کند.
در اکثر روزهای معاملاتی، حق بیمه ها و تخفیف ها، یا میزان انحراف قیمت یک ETF از NAV، ناچیز است و به طور کلی خود تصحیح می شود. اما هنگامی که نوسانات افزایش می یابد، این تفاوت نیز می تواند بیشتر شود.
نمای کلی یا برگه اطلاعات یک ETF که معمولاً به صورت آنلاین در دسترس است، معمولاً عملکرد و اینکه آیا از NAV دور می‌شود را نشان می‌دهد. ETFهای بزرگ و گسترده تفاوت قیمتی ناچیزی نسبت به NAV دارند.
استراتژی سبد سرمایه گذار یک عامل اساسی در تعیین هزینه کل سرمایه گذاری در ETF است.
چرا در ETF سرمایه گذاری کنیم؟
تنوع بخشی
ETF ها برای تعداد زیادی از کلاس ها، بخش ها یا موضوعات دارایی در دسترس هستند. در نتیجه، ETFها سرمایه گذاران را قادر می سازند تا ریسک را بر روی چندین اوراق بهادار پراکنده کنند و تنوع داخلی ایجاد کنند.
آسان برای درک
بسیاری از سرمایه گذاران ETF ها را ترجیح می دهند زیرا می توان آنها را روزانه در ساعات بازار معامله کرد و بسیاری از آنها هزینه های عملیاتی پایینی دارند. علاوه بر این، اکثر ETF ها استراتژی های پیچیده ای ندارند و درک آنها نیز نسبتا آسان است. بنابراین، آنها حتی به سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی جدید نیز روشی نسبتاً ساده را برای مشارکت در رشد طبقات مختلف دارایی یا موضوعات سرمایه‌گذاری ارائه می‌کنند.
شفاف
به عنوان اوراق بهادار تنظیم شده، ETF ها معمولا شفاف هستند.
استراتژی های گزینه ها
تعداد زیادی از ETF ها نیز گزینه هایی برای معامله دارند. بنابراین معامله گران باتجربه همچنین می توانند استراتژی های گزینه های متعددی را با استفاده از ETF تنظیم کنند.
ETF های اهرمی چگونه کار می کنند؟
ETF های اهرمی (یا LTEF) نیز به طور فزاینده ای در بین سرمایه گذاران پیچیده تر و همچنین معامله گران کوتاه مدت محبوب می شوند. هدف چنین ETFهایی ارائه مضرب بازده (مانند دو یا سه برابر) عملکرد شاخص معیار به صورت روزانه است.
با استفاده از محصولات مشتقه، مانند معاملات آتی، اختیار معامله یا مبادله، هدف یک ETF اهرمی تقویت بازده روزانه شاخص با نسبت 2:1 یا 3:1 است. برای حفظ نسبت اهرمی ثابت، مدیران صندوق باید روزانه ETF اهرمی را متعادل کنند .
این وجوه لزوما برای نگهداری دوره های بیش از یک روز مناسب نیستند. اما هنگامی که در دوره های طولانی نگهداری می شود، بازده ETF های اهرمی به طور کامل بازده معیارهای آنها را منعکس نمی کند.
به عنوان مثال، یک ETF با اهرم 2 برابری به گونه ای طراحی شده است که به طور مداوم روزانه 2 برابر اهرم استفاده شود. این صندوق باید زمانی که قیمت دارایی های پایه افزایش می یابد، روزانه خرید کند و در صورت کاهش، روزانه بفروشد. با این حال، اثرات ترکیبی چنین بازدهی روزانه علیه دارندگان طولانی مدت LTEFها کار می کند.
ETF های اهرمی معمولاً صندوق های “گاو” یا “خرس” نامیده می شوند. بنابراین، زمانی که سرمایه گذاران ETF معکوس می خرند یا ETF خرس می کنند، می توانند شاخص ETF را نیز کوتاه کنند.
سرمایه گذاران باتجربه متوجه می شوند که در سرمایه گذاری، ریسک و بازده با هم هستند. امکان افزایش (یعنی 2X، -2X، 3X یا -3X) بازده نیز به معنای افزایش ریسک است. هنگامی که بازار برخلاف جهت ETF اهرمی حرکت می کند، زیان ها نیز افزایش می یابد.
وجوه اهرمی همچنین می توانند به افزایش نوسانات بازار به دلیل افزایش تقاضای خرید یا فشار فروش، به ویژه در پایان روز معاملاتی کمک کنند. SEC به سرمایه گذاران خرد در مورد ساختار پیچیده ETF های اهرمی هشدار داده است.
ETFهای اهرمی می توانند ابزارهای سرمایه گذاری مناسبی برای برخی از فعالان بازار باشند. با این حال، سرمایه گذاران باید در مورد خطرات احتمالی شفاف باشند. خوانندگان علاقه مند باید حاشیه مورد نیاز برای معامله ETF های اهرمی را با کارگزاران خود بررسی کنند.
آیا ETF ها سرمایه گذاری خوبی هستند؟
- اکثر ETF ها تنوع را با نسبت های هزینه نسبتا پایین ارائه می کنند.
- صندوق‌های قابل معامله در بورس همچنین به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهند تا از طریق حساب‌های کارگزاری خود در طبقات، صنایع یا مناطق جغرافیایی متعددی سرمایه‌گذاری کنند.
- ETF های طاقچه، مانند آنهایی که از استراتژی های گزینه های مختلف یا ETF های معکوس استفاده می کنند، می توانند برای مصارف پوششی یا معاملاتی نیز استفاده شوند.
- ETF ها همچنین نقدینگی ارائه می دهند زیرا آنها مانند سهام فهرست شده در بورس معامله می شوند.
- بسته به حوزه قضایی، ETF ها همچنین می توانند کارایی مالیاتی را فراهم کنند و سرمایه گذاران را قادر به سرمایه گذاری مجدد سود سهام کنند.
سرمایه گذاران اهداف سرمایه گذاری و همچنین پروفایل های ریسک/بازده متفاوتی دارند. بنابراین، مناسب بودن یک ETF به عوامل متعددی بستگی دارد که عمدتاً برای هر فرد منحصر به فرد است. بحث در مورد اهداف سرمایه گذاری شخصی با یک برنامه ریز مالی می تواند برای درک بهتر اینکه آیا ETF سرمایه گذاری خوبی برای شما است یا خیر مفید باشد.
مزایا و معایب ETF
مزایا:
-
تنوع بخشی
ETF ها سرمایه گذاران را قادر می سازند تا در طبقات مختلف دارایی (مانند سهام، درآمد ثابت، ارزها، کالاها، ارزهای رمزنگاری شده یا مشتقات)، بخش ها (مانند 11 بخش S&P )، در معرض دید جهانی و موضوعات خاص سرمایه گذاری کنند .
تنوع می تواند به کاهش نوسانات کلی پرتفوی کمک کند، به عنوان مثال، با کاهش ریسک های خاص شرکت.
- انعطاف در تجارت
ETF ها در بورس اوراق بهادار فهرست شده اند. بنابراین سرمایه گذاران خرد می توانند در ساعات معاملاتی به راحتی و به سرعت آنها را خرید و فروش کنند. امکان دادن انواع مختلف سفارش (مانند محدودیت یا توقف) وجود دارد. سرمایه گذاران می توانند با سرمایه نسبتاً اندک متناسب با شرایط خود شروع به سرمایه گذاری کنند.
بسیاری از ETF ها نیز گزینه هایی در دسترس دارند. بنابراین سرمایه گذاران یا معامله گران با تجربه می توانند از آنها برای استراتژی های مختلف مانند پوشش ریسک استفاده کنند. در نهایت، برخی از کارگزاران ممکن است سرمایه گذاران را قادر به خرید با حاشیه یا فروش کوتاه کنند.
- مقرون به صرفه بودن – در بیشتر موارد
به‌ویژه برای سرمایه‌گذاران بلندمدت در ETFهای مبتنی بر شاخص، بزرگ و نقد، هزینه‌های عملیاتی سالانه و همچنین سایر هزینه‌های معاملاتی (مانند اسپرد پیشنهاد/فروش یا هزینه‌های کارگزاری) زیاد نیست. بنابراین در بلندمدت سرمایه گذاران می توانند بازده مطلق خود را افزایش دهند.
با این حال، باید به خوانندگان یادآوری کنیم که ETFهای فعال، اهرمی و معکوس معمولاً کارمزد بیشتری نسبت به صندوق‌های غیرفعال دارند.
-
شفافیت
بسیاری از ETFها، به ویژه آنهایی که مبتنی بر شاخص هستند، اهداف سرمایه گذاری روشنی دارند و بازده یک معیار معین را دنبال می کنند. در ایالات متحده، ETF ها روزانه داده ها را به روز می کنند، از جمله دارایی های نمونه کارها، که افراد می توانند به راحتی به آنها دسترسی داشته باشند. بنابراین برای سرمایه گذاران خرده فروشی، هیچ شگفتی در مورد آنچه که می خرند وجود ندارد.
با این حال، ETF های غیرشفاف نیز وجود دارد، دسته ای که توسط SEC در سال 2019 تایید شده است. چنین وجوهی نیازی به انتشار روزانه پرتفوی خود ندارند.
-
بهره وری مالیاتی بالقوه
پیامدهای مالیاتی سرمایه‌گذاری‌ها به عوامل متعددی مانند حوزه قضایی، طبقه دارایی، مدت نگهداری و تابعیت یا اقامت سرمایه‌گذار بستگی دارد. با این حال، در ایالات متحده، ETF ها نسبت به صندوق های سرمایه گذاری مشترک از نظر مالیاتی کارآمدتر در نظر گرفته می شوند. خوانندگان علاقه مند باید از یک متخصص مالیات بپرسند که می تواند بر شرایط آنها تأثیر بگذارد.
معایب:
- نوسانات بازار ممکن است به نقدینگی کمتر منجر شود
ETF ها معمولاً محصولات مایع هستند. با این حال، گاهی اوقات نوسانات بازار به شدت افزایش می یابد، مشابه آنچه در روزهای اولیه COVID-19 تجربه کردیم. در چنین مواقعی، سرمایه‌گذاران ممکن است زمان سخت‌تری برای تجارت یک محصول خاص داشته باشند.
- خطای ردگیری
یک ETF معمولاً نزدیک به NAV خود (ارزش خالص دارایی) معامله می کند. اما گاهی اوقات، تفاوت هایی بین قیمت شاخص معیار ردیابی شده و NAV وجود دارد. این تفاوت خطای ردیابی است.
به طور کلی، خطاهای ردیابی جزئی تأثیری بر بازده بلند مدت ندارند. با این حال، آنها ممکن است یک نقطه نگرانی برای معامله گران کوتاه مدت باشند.
-
تاریخ حل و فصل
حوزه های قضایی مختلف احتمالاً تاریخ های تسویه حساب یا زمانی که معاملات نهایی می شوند متفاوت است. به عنوان مثال، در ایالات متحده، برای اکثر اوراق بهادار، تاریخ تسویه T+2 است .
بنابراین، سرمایه‌گذاران باید بدانند که آیا پول نقد تسویه‌شده کافی در حساب‌های کارگزاری خود برای پوشش هزینه معامله ETF دارند یا خیر.
- بازده ETF منعکس کننده بازده شاخص است
هنگامی که سرمایه گذاران ETF های شاخص را خریداری می کنند، بازده آنها مشابه بازده شاخص خواهد بود، منهای هزینه های سالانه ETF و هزینه های معاملاتی. به عبارت دیگر، نمی تواند از شاخص عملکرد بهتر یا کمتری داشته باشد.
با این حال، در مورد ETF هایی که به طور فعال مدیریت می شوند، بازده به عوامل مختلفی بستگی دارد. بنابراین، سرمایه گذاران بالقوه باید بدانند که چه نوع ETF را می خرند تا از غافلگیری ناخواسته در طول افق سرمایه گذاری خود جلوگیری کنند.
چند نوع ETF وجود دارد؟
انواع مختلف ETF که می تواند توسط سرمایه گذاران بلندمدت، سفته بازان، جویندگان درآمد غیرفعال یا کسانی که به دنبال محصولات پوشش ریسک هستند استفاده شوند عبارتند از:
ETF های شاخص :
بازده یک شاخص خاص را تکرار می کند.
ETF معکوس:
همچنین به عنوان ETF های کوتاه یا خرس شناخته می شود. آنها برای ایجاد بازده روزانه در مقابل بازده یک شاخص اساسی طراحی شده اند.
ETF های اهرمی:
برای تولید بازده روزانه اهرمی، مانند 2 برابر (دو برابر) یا 3 برابر (سه برابر) بازده یک شاخص اساسی طراحی شده اند. یک صندوق اهرمی همچنین می تواند یک ETF معکوس باشد، در این صورت هدف صندوق ارائه بازده روزانه -2X یا -3X است.
ETFهای سهام (یا سهام):
به سبدی از سهام که ممکن است بر اساس صنعت، موضوع یا جغرافیا طبقه بندی شوند، دسترسی پیدا می کنند. علاوه بر این، ETFهای سهام ممکن است در یک بازار سرمایه خاص (سرمایه)، مانند “با سرمایه کوچک”، “متوسط سرمایه” یا “با سرمایه بزرگ” سرمایه گذاری کنند. در نهایت، ETFهای سهام ممکن است برای دستیابی به یک هدف سرمایه گذاری خاص، مانند “رشد”، “درآمد” یا “نوسانات کم” تنظیم شوند.
ETFهای اوراق قرضه (یا با درآمد ثابت):
به طور خاص در اوراق قرضه یا سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت مانند اوراق قرضه دولتی، اوراق قرضه شهری یا شرکتی با درجه سرمایه گذاری سرمایه گذاری می کنند.
ETF های کالا:
می توانند قیمت لحظه ای یا قیمت های آتی کالاهای نرم یا سخت را ردیابی کنند. کالاهای نرم عبارتند از قهوه، کاکائو، ذرت، سویا، شکر، گندم و دام. کالاهای سخت شامل طلا، نقره، سایر فلزات گرانبها و کمیاب و نفت است. اکثر سرمایه گذاران کالاها را به عنوان پوششی در برابر تورم می دانند.
ETF های ارز:
سرمایه گذاران را قادر می سازد در ارزها یا ارزهای خارجی (فارکس) سرمایه گذاری کنند. در میان ETF های رایج ارز، آنهایی هستند که دلار آمریکا، یورو، دلار کانادا، پوند انگلیس و ین ژاپن را ردیابی می کنند.
ETF های صنعت:
به طور معمول بر اساس 11 بخش است که توسط استاندارد طبقه بندی صنعت جهانی (GICS) تعریف شده است.
ETF های بین المللی یا کشوری:
در یک جغرافیا یا کشور خاص سرمایه گذاری کنید. ایجاد سهولت برای سرمایه گذاران برای گنجاندن سهام بین المللی در پرتفوی خود.
ETF های فعال:
برخلاف صندوق های غیرفعال، ETF های فعال یک شاخص یا معیار را ردیابی نمی کنند. در عوض، مدیران صندوق تصمیمات فعال و مکرر سرمایه گذاری را برای ایجاد بازده بالا می گیرند. در نتیجه، چنین ETF هایی تمایل دارند هزینه های عملیاتی سالانه بالاتری داشته باشند.
آکادمی قزلباش
همانطور که میدانیم موفقیت در معاملات بازار ارزهای دیجیتال همانند تمامی حرفه های تخصصی دیگر، نیازمند مهارت و تجربه بسیاری است. با توجه به اینکه بسیاری از افراد زمان کافی برای فراگیری دانش مربوط به فعالیت در بازار را ندارند اما همچنان تمایل به کسب سود از این بازار را به عنوان شغل دوم خود دارند. آکادمی کمال قزلباش با ارائه خدمتی کارآمد برای کمک به این دسته از عزیزان در رابطه با آموزش ارز دیجیتال تلاش کرده است. کاربران میتوانند از خدمات ما به عنوان چراغ راه مسیر موفقیت خود در این بازار استفاده کنند. و در صورت تمایل به سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال و یا آموزش ارز دیجیتال در ارومیه با مشاورین ما به صورت کاملا رایگان در ارتباط باشید.
