تاثیر زیست محیطی ارزهای دیجیتال چیست؟

کریپتوکارنسی یک ارز مجازی است که به عنوان راهی برای حذف تمام هزینه های متحمل شده بین کاربران و تامین کنندگان پول و سپردن کنترل آن به دست مردم تبلیغ می شود.

اما ارز دیجیتال برای مفید بودن نیاز به انرژی، تجهیزات، اینترنت و زیرساخت شبکه جهانی دارد. بنابراین، تأثیر زیست محیطی زیادی دارد، به طوری که برخی از شبکه‌ها به اندازه کشورهای کوچک انرژی برای حفظ بلاک چین مصرف می‌کنند. حتی نگرانی هایی در مورد رد پای آب و ضایعات ارزهای دیجیتال وجود دارد. به خواندن ادامه دهید تا درباره تاثیر ارزهای دیجیتال بر محیط زیست بیشتر بدانید.

 

مصرف انرژی ارزهای دیجیتال

هیچ روش مستقیمی برای محاسبه میزان انرژی مصرف شده برای استخراج بیت کوین و ارزهای دیجیتال وجود ندارد، اما این رقم را می توان از روی هش ریت شبکه و مصرف ریگ های استخراج تجاری در دسترس تخمین زد. به عنوان مثال، شاخص مصرف برق بیت‌کوین کمبریج (CBEC) تخمین می‌زند که بیت‌کوین، گسترده‌ترین شبکه ارز دیجیتال استخراج‌شده، سالانه از ۱۵۱ تراوات ساعت (TWh) برق (۰.۵۹ درصد مصرف برق جهانی) استفاده می‌کند – بیش از اوکراین. با استفاده از آخرین برآوردهای انرژی کشور از سال 2022.1

برآورد دیگری توسط Digiconomist، یک سایت تحلیلی ارزهای دیجیتال ، این رقم را حدود 98 تراوات ساعت اعلام کرده است. این مقدار حدود 435.61 کیلووات ساعت برق در هر تراکنش محاسبه شده است، یعنی همان مقدار برق مصرف شده توسط یک خانواده متوسط ​​آمریکایی در طی 15 روز.2

اتریوم، دومین شبکه بزرگ ارزهای دیجیتال، توسط CBEC تخمین زده شد که از حدود 5.52 گیگاوات ساعت استفاده می کند و Digiconomist بیان می کند که بلاک چین حدود 0.85 وات ساعت در هر تراکنش استفاده می کند.34

مقدار انرژی مصرف شده توسط استخراج ارزهای دیجیتال احتمالاً در طول زمان متفاوت خواهد بود، با این فرض که قیمت ها و پذیرش کاربر همچنان تغییر می کند. استخراج ارزهای دیجیتال یک فرآیند رقابتی است: با افزایش ارزش پاداش بلوک، انگیزه‌های شروع استخراج نیز افزایش می‌یابد. قیمت‌های بالاتر ارزهای دیجیتال به معنای مصرف انرژی بیشتر توسط شبکه‌های رمزنگاری است، زیرا افراد بیشتری به شبکه‌های ماینینگ می‌پیوندند تا از افزایش‌ها سود ببرند.

 

چرا استخراج ارزهای دیجیتال به انرژی نیاز دارد؟

شدت انرژی استخراج کریپتو یک ویژگی است، نه یک اشکال. استخراج بیت کوین فرآیند خودکار اعتبارسنجی تراکنش های بیت کوین بدون دخالت اشخاص ثالث قابل اعتماد مانند بانک ها است.

نحوه طراحی فرآیند اعتبارسنجی تراکنش از مقادیر زیادی انرژی استفاده می کند – شبکه به توان محاسباتی هزاران رایانه بستگی دارد. این وابستگی امنیت بلاک چین‌های ارزهای دیجیتال را حفظ می‌کند که از اجماع اثبات کار استفاده می‌کنند.

 

همه ارزهای دیجیتال از استخراج استفاده نمی کنند

ذکر این نکته مهم است که همه ارزهای دیجیتال از سیستمی استفاده نمی کنند که برای اجرا به مقادیر زیادی انرژی وابسته است. اتریوم، سولانا و بسیاری دیگر از سیستمی استفاده می‌کنند که به انرژی بسیار کمی نیاز دارد – تأثیر محیطی آن‌ها به تأثیری که قبلاً توسط زیرساخت شبکه جهانی و استفاده روزانه از آن ایجاد شده است، نمی‌افزاید.

 

اثرات زیست محیطی استخراج ارزهای دیجیتال

محاسبه ردپای کربن ارزهای دیجیتال پیچیده تر است. اگرچه سوخت‌های فسیلی منبع اصلی انرژی در اکثر کشورهایی هستند که ارزهای دیجیتال در آن‌ها استخراج می‌شود، استخراج‌کنندگان باید به دنبال ارزان‌ترین منابع انرژی باشند تا بتوانند سودآور باشند.

Digiconomist تخمین می زند که شبکه بیت کوین مسئول حدود 55 میلیون تن دی اکسید کربن در سال است که برابر با مقدار تولید شده توسط سنگاپور است.2اتریوم پیش از انتقال به اثبات سهام، حدود 35.4 میلیون تن دی‌اکسید کربن تولید کرد.4

عوامل رانندگی

حرص و طمع و ترس از دست دادن آخرین عجله طلا، بیت کوین و ارزهای دیجیتال مشابه را به استفاده از انرژی زیادی سوق می دهد – این بلاک چین ها به طور خودکار دشواری استخراج را با توجه به قدرت شبکه ها تنظیم می کنند. به عبارت دیگر، هر چه شبکه قدرت محاسباتی کمتری داشته باشد، دشواری استخراج کمتر است و انرژی کمتری در هر تراکنش مصرف می‌کند.

اما از آنجایی که برای بیشترین و سریع‌ترین قدرت محاسباتی پاداشی وجود دارد، کسانی که می‌توانند شبکه را با ماشین‌های تشنه‌ی انرژی پر کنند که به گونه‌ای شبکه‌ای شده‌اند که به آنها دست بالا را در دریافت پاداش می‌دهد. این امر سایر شرکت‌کنندگان را جذب می‌کند و گروه از نظر اندازه و مصرف انرژی رشد می‌کند – همه اینها به این دلیل است که بازده مالی می‌تواند از هزینه‌های اولیه فراتر رود. تأثیرات زیست محیطی همیشه زمانی که سود و بازده سرمایه گذاری در میان باشد، یک فکر بعدی است.

کشورهایی که بیشترین تأثیر را دارند

محققان دانشگاه کمبریج گزارش می دهند که بیشترین استخراج بیت کوین در ایالات متحده (38٪)، چین (21٪) و قزاقستان (12٪) انجام می شود. بر اساس گزارش مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی، حدود 77 درصد از انرژی مصرف شده در چین از زغال سنگ و نفت خام تولید می شود.56بر اساس داده های EIA در سال 2022، ایالات متحده دو سوم برق خود را از طریق سوزاندن سوخت های فسیلی به دست می آورد.7قزاقستان عمدتا از سوخت های فسیلی استفاده می کند.68

در نتیجه، سه کشور به شدت وابسته به سوخت‌های فسیلی مسئول حدود ۷۱ درصد از استخراج بیت‌کوین در جهان هستند.

زباله های الکترونیکی

استخراج ارزهای دیجیتال همچنین ضایعات الکترونیکی قابل توجهی تولید می کند، زیرا سخت افزار استخراج به سرعت منسوخ می شود. این امر به ویژه در مورد ماینرهای مدار مجتمع ویژه برنامه (ASIC) صادق است ، که ماشین‌های تخصصی هستند که برای استخراج محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال طراحی شده‌اند. به گفته Digiconomist، شبکه بیت کوین تا اوت 2024 حدود 10.52 کیلوتن (سالانه) تولید کرده است.9

رد پای آب

با توجه به گرمای تولید شده توسط ماشین های معدن، معدنچیان، سازندگان و نگهبانان برای کاهش هزینه های خنک نگه داشتن تجهیزات به خنک کننده آبی روی آورده اند. در برخی موارد، مزارع معدنی بزرگ، آب گرم یا گرم را به دریاچه‌ها یا دیگر آب‌ها تخلیه کرده‌اند، که نگرانی‌هایی را در مورد افزایش میانگین دما یا آلوده کردن این بدنه‌ها با تخلیه مداوم ایجاد می‌کند.10

نتایج این شیوه‌ها ناشناخته است، زیرا هنوز تحقیقات کافی برای آگاهی از میزان مصرف آب (غیرقابل استفاده) یا آلوده انجام نشده است.

 

آیا استخراج ارزهای دیجیتال می تواند انرژی کمتری مصرف کند؟

ماینرهای ارزهای دیجیتال در مقیاس بزرگ اغلب در جایی قرار دارند که انرژی فراوان، قابل اعتماد و ارزان است. اما، پردازش تراکنش‌های ارز دیجیتال و ضرب سکه‌های جدید نیازی به مصرف انرژی ندارد. بیت کوین را می توان برای استفاده از مکانیسم پیشنهادی و تأیید بلوک غیررقابتی تنظیم کرد.

مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS) جایگزینی برای استخراج ارزهای دیجیتال است که از قدرت محاسباتی گسترده ای استفاده نمی کند. در عوض، اختیار اعتبارسنجی تراکنش‌ها و راه‌اندازی شبکه رمزنگاری بر اساس میزان ارز دیجیتالی که یک اعتبارسنجی برای رفتار صادقانه و امتیاز کسب کارمزد «شرکت کرده» یا به عنوان وثیقه گذاشته است، اعطا می‌شود.

روش‌های دیگر اعتبارسنجی، مانند اثبات تاریخچه، اثبات زمان سپری شده، اثبات سوختگی، و اثبات ظرفیت نیز در حال توسعه هستند. در حالی که توسعه دهندگان اتریوم مکانیسم قدیمی اثبات کار بلاک چین را دارند – با برآورد کاهش 99.9 درصدی انتشار کربن – چنین هدفی در جامعه بیت کوین وجود ندارد.11از آنجایی که بیت‌کوین محبوب‌ترین رمزارز است، به این معنی است که استخراج، همراه با هزینه‌های انرژی هنگفت آن، تا زمانی که سودآور باشد، احتمالاً در اینجا باقی خواهد ماند.

 

خط پایین

بیت‌کوین و شبکه‌های ارزهای دیجیتال مشابه، مقادیر زیادی انرژی مصرف می‌کنند و ضایعات الکترونیکی اضافی ایجاد می‌کنند. طرفداران آن می گویند که توجیه پذیر است زیرا این ارزهای مجازی سیستم های مالی را برای میلیون ها نفر که به وام، بانک یا سایر خدمات دسترسی ندارند، به ارمغان می آورد. برخی از مخالفان می گویند این اتلاف انرژی است زیرا ارز دیجیتال ارزشی ندارد. برخی دیگر استدلال می‌کنند که رمزارز فقط جیب کسانی را پر می‌کند که می‌توانند تجهیزات استخراج گران قیمت و ارزش بازار بالایی داشته باشند، به‌ویژه مشاغل و افراد ثروتمند.

صرف نظر از نظرات طرفداران و شکاکان، ارز دیجیتال تاثیرات زیست محیطی دارد. این انرژی عمدتاً توسط سوخت های فسیلی تولید می شود. در زمانی که جهان نیاز مبرمی به کاهش ردپای کربن خود دارد، آخرین چیزی که هر کسی به آن نیاز دارد، منبع دیگری برای کسب درآمد به هزینه سیاره و ساکنان آن است.