شاردینگ در بلاک چین چیست؟ چگونه کار می کند؟

یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی توسعه‌دهندگان پایگاه داده، مقیاس‌پذیری است. با افزایش حجم داده ها و تعداد عملیات درگیر، عملکرد سیستم نیز باید بهبود یابد.

اگر این فناوری را در بلاک چین اعمال کنیم، اشتراک گذاری نشان دهنده تقسیم شبکه به بخش های جداگانه است. هر بخش یا خرده شامل مجموعه ای منحصر به فرد از قراردادهای هوشمند و مانده حساب است و گره های شبکه خاصی به هر خرده اختصاص داده می شود.

این گره‌ها مسئول تأیید تراکنش‌ها فقط در قطعه اختصاص داده شده خود هستند و نه برای همه تراکنش‌های روی بلاک چین.

اشتراک گذاری چه مشکلاتی را حل می کند؟

هرچه یک پروژه محبوب تر شود، کاربران بیشتری را جذب می کند. این کاربران تراکنش های بیشتری را انجام می دهند، DApp های بیشتری را راه اندازی می کنند و فرآیندهای بیشتری را در شبکه اجرا می کنند. در نتیجه، سرعت تراکنش کاهش می‌یابد و کمیسیون‌ها افزایش می‌یابد که مانع گسترش و توسعه آینده پروژه می‌شود. تقسیم شبکه به قطعات به شما امکان می دهد با افزایش ظرفیت پردازش بلاک چین مشکل را حل کنید.

هنگامی که گروهی از گره ها مسئول بخش خاصی از دفتر کل هستند، تمام گره های شبکه از نیاز به حفظ کل بلاک چین برای تکمیل هر تراکنش رها می شوند. عملیات اعتبارسنجی موازی به جای خطی انجام می شود، در نتیجه توان عملیاتی شبکه افزایش می یابد و مشکل مقیاس بندی حذف می شود.

علاوه بر این، گره های بلاک چین که از اشتراک گذاری استفاده می کنند بدون افزایش قدرت محاسباتی به دلیل کاهش بار، کارآمدتر کار می کنند.

چگونه همه کار می کند

بلاک چین ها برای کارکردن به کار هزاران کامپیوتر نیاز دارند و قدرت محاسباتی آن ها دفترکل توزیع شده را قادر می سازد تا تراکنش ها را انجام دهند، قراردادهای هوشمند را اجرا کنند، DApp ها را مستقر کنند و موارد دیگر. اگر شبکه بر اساس اجرای متوالی عمل کند، هر گره باید هر تراکنش را پردازش کند. بنابراین تأیید عملیات زمان زیادی می برد. برای مثال اتریوم در هر ثانیه حداکثر 10 تراکنش را پردازش می کند.

اگر گره ها به بلاک چین اضافه شوند، عملکرد آن افزایش نمی یابد. تنها چیزی که اتفاق می افتد این است که زنجیره تأیید طولانی تر می شود.

اصل تقسیم بندی در کنار گذاشتن مدل اجرای خطی به نفع مدل موازی نهفته است، که در آن خرده ها فقط محاسبات خاصی را انجام می دهند و بسیاری از تراکنش ها را به طور همزمان پردازش می کنند. آنها نوعی “بلاک چین در یک بلاک چین” هستند که تمام اطلاعات خود را به زنجیره اصلی منتقل می کنند، البته در قالب فشرده.

معایب شاردینگ

دو مشکل کلیدی در اشتراک گذاری وجود دارد: ارتباط بین خرده ها و امنیت.

1. ارتباط . اگر شبکه را به بخش‌های مجزا تقسیم کنید، هر کدام عملاً به یک بلاک چین مجزا تبدیل می‌شوند. کاربران و برنامه های غیرمتمرکز در یک قطعه تنها با استفاده از یک پروتکل ارتباطی خاص قادر به برقراری ارتباط با کاربران و برنامه های کاربردی در دیگری خواهند بود.
2. امنیت . در یک شبکه خرد شده، کنترل کامل یک قطعه بسیار آسان تر از کل شبکه غیرشارده شده است، زیرا نرخ هش مورد نیاز بسیار کمتر است. به عنوان مثال، حمله 51 درصدی به شبکه بیت کوین نیازمند میلیاردها دلار سخت افزار و صدها میلیون در روز برق است. این گران، سودآور و غیر قابل اجرا است. با این حال، گرفتن یک تکه تکه بسیار ارزان تر و آسان تر است.

هکرها

اشاره کردن راه حل دقیقی نیست. با پیچیدگی ها و نگرانی های امنیتی همراه است. هکرها می‌توانند از یک تکه تکه‌ای در یک بلاک چین تقسیم‌بندی شده سوء استفاده کنند، زیرا برای کنترل بخش‌های جداگانه به قدرت محاسباتی کمتری نیاز دارد. این می تواند منجر به تراکنش های مخرب شود که کل شبکه را مختل کند.

علاوه بر این، از آنجا که گروه‌های مختلف گره‌ها بخش‌های مختلف بلاک چین را مدیریت می‌کنند، هر خرده اساساً به عنوان یک شبکه جداگانه عمل می‌کند. مکانیسم های ویژه ای مورد نیاز است تا امکان برقراری ارتباط صاف بین این بخش ها فراهم شود.

اجرای نادرست می تواند منجر به مسائلی مانند هزینه مضاعف شود که به طور قابل توجهی بر امنیت شبکه تأثیر می گذارد. اجرای شاردینگ در شبکه های بلاک چین موجود نیز چالش برانگیز است، زیرا شامل تقسیم شبکه و تخصیص مجدد داده ها می شود.

اتریوم راه حلی برای این مشکل ارائه می دهد که از نمونه گیری تصادفی استفاده می کند. پروتکل‌های Shard به‌طور تصادفی به بخش‌های مختلف اختصاص داده می‌شوند تا احراز هویت بلوک را تأیید کنند. این امر با تغییر شبکه به روش اجماع اثبات سهام ممکن شد.

شبکه هایی که قبلاً اشتراک گذاری را به کار می گیرند

اولین شبکه ای که شاردینگ را معرفی کرد Zilliqa بود. خود را به عنوان یک پلتفرم بلاک چین با هدف حل مشکلات مقیاس پذیری با شاردینگ معرفی می کند. در مرحله تست نت، به 2828 تراکنش در ثانیه دست یافت.

اکوسیستم بلاک چین NEAR خود را یک بلاک چین PoS خرد شده می نامد و ادعا می کند که فناوری به اشتراک گذاری آن از گره هایی پشتیبانی می کند که به اندازه کافی کوچک هستند تا روی دستگاه های با کارایی پایین اجرا شوند.

اتریوم همچنین قصد دارد فناوری اشتراک گذاری را پیاده سازی کند. دیگر شبکه های خرد شده عبارتند از Cardano، QuarkChai، n و Plian.

نتیجه گیری

در تئوری، فناوری اشتراک گذاری در نهایت می تواند مشکل سه گانه بلاک چین را حل کند اگر بتواند نقص های آن را برطرف کند. اگر این کار انجام شود، مقیاس‌بندی بلاک چین‌ها بدون به خطر انداختن تمرکززدایی یا امنیت امکان‌پذیر می‌شود.

آکادمی قزلباش

همانطور که میدانیم موفقیت در معاملات بازار ارزهای دیجیتال همانند تمامی حرفه های تخصصی دیگر، نیازمند مهارت و تجربه بسیاری است. و اولین کار در این بازار آشنا شدن با مفهوم ( ارز دیجیتال چیست ) است. با توجه به اینکه بسیاری از افراد زمان کافی برای فراگیری دانش مربوط به فعالیت در بازار را ندارند اما همچنان تمایل به کسب سود از این بازار را به عنوان شغل دوم خود دارند. آکادمی کمال قزلباش با ارائه خدمتی کارآمد برای کمک به این دسته از عزیزان در رابطه با آموزش ارز دیجیتال تلاش کرده است. کاربران میتوانند از خدمات ما به عنوان چراغ راه مسیر موفقیت خود در این بازار استفاده کنند. و در صورت تمایل به سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال و یاآموزش ارز دیجیتال در ارومیه با مشاورین ما به صورت کاملا رایگان در ارتباط باشید.