مروری بر فورک های اتریوم

فورک ها ، به عنوان اصلاحات کد بلاک چین، چیزهای رایجی هستند که اغلب در پروژه های مختلف بلاک چین اتفاق می افتد.

اختلافات در جامعه رمزنگاری در مورد یک موضوع خاص یا نیاز به بهبود کد برنامه نویسی بلاک چین دو دلیل اصلی فورک هستند.

فورک ها می توانند از اصلاحات جزئی در کد منبع یا به روز رسانی تدریجی نرم افزار تا تغییرات اساسی در پروتکل بلاک چین متغیر باشند. چنگال ها همچنین می توانند برنامه ریزی شده و بدون برنامه ریزی باشند.

هارد چنگال

هارد فورک ها به درستی به عنوان مهمترین فورک ها در نظر گرفته می شوند. آنها شامل جدایی برگشت ناپذیر از بلاک چین هستند که در آن پروتکل جدید کاملاً با پروتکل قدیمی ناسازگار می شود.

هارد فورک ها تغییرات عمده ای در الگوریتم های بلاک چین هستند که باعث می شوند شبکه به نسخه جدیدی از بلاک چین سوئیچ کند یا به دو شبکه تقسیم شود. هارد فورک ها اغلب برای ایجاد ارزهای دیجیتال جدید و راه اندازی پروژه های رمزنگاری جدید استفاده می شوند.

اتریوم و هارد فورک های آن

اتریوم دومین ارزش بازار بزرگ را در اختیار دارد و یک بلاک چین محبوب برای کسانی است که می خواهند توکن خود را منتشر کنند، یک پلتفرم غیرمتمرکز ایجاد کنند، یا NFT بخرند یا بفروشند. امروزه، حجم روزانه تراکنش‌های انجام شده در شبکه اتریوم به 3 میلیارد دلار می‌رسد و تقریباً 60 میلیارد دلار اضافی به دلیل محصولات شخص ثالث روی بلاک چین است.

اتریوم یک بلاک چین با جامعه ارزهای دیجیتال بسیار فعال است که تغییرات سیستماتیک را برای بهبود شبکه اجرا می کند.

هر هارد فورک جدید اتریوم برای حل مشکلات خاص کاربر طراحی شده است.

معروف ترین هارد فورک های اتریوم

از زمان راه اندازی آن در 30 جولای 2015، اتریوم چندین بار به روز شده است. معروف ترین هارد فورک ها عبارتند از:

• مرز (30 ژوئیه 2015);
• ذوب مرزی (سپتامبر 7.2015);
• Homestead (14 مارس 2016);
• Ethereum Classic (20 ژوئیه 2016)؛
• سوت نارنگی (18 اکتبر 2016);
• اژدهای جعلی (22 نوامبر 2016);
• بیزانس (16 اکتبر 2017);
• قسطنطنیه (29 فوریه 2019)؛
• استانبول (8 دسامبر 2019)؛
• یخچال مویر (2 ژانویه 2020)؛
• Beacon Chain (دسامبر 1,2020);
• برلین (15 آوریل 2021)؛
• لندن (5 سپتامبر 2021)؛
• Merge (Bellatrix and Paris) (15 سپتامبر 2022).

مرز

Frontier در واقع یک هارد فورک نیست، اما باید با آن شروع کنیم زیرا رویدادی مربوط به راه اندازی بلاک چین اصلی اتریوم است. هدف اصلی آن این است که به توسعه دهندگان اجازه دهد dApps و ارزهای دیجیتال جدید ایجاد کنند. اتریوم در ابتدا به عنوان نوعی اکوسیستم در مقیاس بزرگ در نظر گرفته شد که در حال حاضر چنین است.

ذوب مرزی (عصر یخبندان)

این یک هارد فورک برنامه ریزی نشده است که برای افزایش امنیت و سرعت به روز رسانی بلاک چین پیاده سازی شده است.

خانه دار

هدف اصلی این چنگال پرهیز از تمرکز بود. تراکنش با ارز رمزنگاری شده شبکه (ETH) در دسترس کاربران شبکه قرار گرفت و آنها همچنین توانایی استفاده از قراردادهای هوشمند را داشتند.

پس از آن، اتریوم به یک پروژه DeFi تمام عیار تبدیل شد. سکه اصلی آن محبوب شد، بسیاری از کاربران ارزهای دیجیتال در اتریوم سرمایه گذاری کردند، تجارت ETH در جامعه رمزنگاری افزایش یافت.

اتریوم کلاسیک

اتریوم کلاسیک به یکی از اولین آزمایشات جدی پروژه اتریوم تبدیل شد. این هارد فورک پس از شکست DAO انجام شد.

DAO (سازمان خودمختار غیرمتمرکز) رویدادی بود که طی آن تیم 150 میلیون دلار از طریق فروش توکن جمع‌آوری کرد، اما یک هکر ناشناس 50 میلیون دلار ETH را سرقت کرد.

همه چیز توسعه دهندگان را مجبور کرد تا برای بازیابی پول دزدیده شده، هارد فورک را اجرا کنند. در نتیجه، بلاک چین به دو زنجیره تقسیم شد: Ethereum Classic و mainnet.

سکه های سرقت شده از شبکه طبق کد نرم افزار قرارداد هوشمند به مدت 28 روز در یک حساب میانی قفل شدند. در طول این مدت، یک هارد فورک برای بازگرداندن تراکنش های جعلی انجام شد. کاربرانی که ETH (اتریوم) آنها به سرقت رفته بود آن را در شبکه اصلی دریافت کردند. در همان زمان، آن دسته از کاربرانی که از هارد فورک پشتیبانی نمی کردند به کار با بلاک چین قدیمی که در آن ETH به سرقت رفته بود، ادامه دادند. این شبکه و سکه به ETC (Ethereum Classic) تغییر نام دادند.

سوت نارنگی

DAO و تقسیم شبکه اصلی هنوز مورد بحث قرار گرفتند، اما حمله DDoS دیگری علیه شبکه انجام شد. زنجیره بلوکی مملو از تراکنش‌های خالی بود که باعث ایجاد مشکلاتی برای تراکنش‌های واقعی و گنجاندن آنها در بلوک‌ها شد.

این باعث ایجاد یک چنگال سوت نارنگی برنامه ریزی نشده شد. هدف افزایش هزینه اجرای برخی از کدها است تا یک حمله برای مجرمان بسیار گران باشد.

اژدهای جعلی

علاوه بر سیل تراکنش های خالی، مجرمان سعی کردند با حساب های خالی شبکه را غیرفعال کنند. مهاجمان حساب های خالی ایجاد کردند و موجودی صفر را منتقل کردند. حساب‌ها اساساً هیچ داده‌ای نداشتند، اما تراکنش‌ها روی بلاک چین انجام و ذخیره می‌شدند که اندازه آن را افزایش داد و تراکنش‌های عادی را به تاخیر انداخت.

این حملات از 8 میلیون آدرس خالی انجام شد و زمان ایجاد بلاک چین را 1-2 ثانیه افزایش داد.

در نتیجه، هارد فورک دیگری برای حذف پیامدهای حملات، تغییر هزینه برخی کدهای تراکنش و پاکسازی شبکه از موجودی های خالی پیاده سازی شد.

به روز رسانی متروپلیس: بیزانس و قسطنطنیه

یک هارد فورک بزرگ متروپلیس به دو قسمت تقسیم شده است: بیزانس و قسطنطنیه.

بیزانس

به روز رسانی متروپلیس با هاردفورک بیزانس آغاز شد. این فورک از سال 2015 در نقشه راه اتریوم قرار داشته است.

• افزایش نرخ تایید تراکنش؛
• کاهش پاداش ماینر از 5 به 3 ETH.
• یک سال و نیم تاخیر بمب سختی.

بمب سختی یک کد نرم افزاری است که به تدریج پیچیدگی استخراج ETH را افزایش می دهد و الگوریتم اجماع PoW را ارائه می دهد و در نتیجه هزینه تولید بلوک را افزایش می دهد.

• افزایش حریم خصوصی معاملات

قسطنطنیه

این مرحله دوم آپدیت متروپلیس است. پاداش ماینر حتی بیشتر کاهش یافت (از 3 به 2 ETH) در حالی که سرعت استخراج افزایش یافت (حدود 14 ثانیه). این فورک همچنین چارچوبی را برای بلاک چین اتریوم تنظیم کرد تا به ترکیبی از PoW و PoS تبدیل شود.

در نتیجه فورک قسطنطنیه، اتریوم سریع‌تر، کارآمدتر و راحت‌تر شد. توسعه قراردادهای هوشمند آسان‌تر شد و برخی عملیات‌ها در کد اتریوم ساده‌تر شدند.

استانبول

به روز رسانی با هدف حل مشکلاتی مانند:

• افزایش مقاومت در برابر حملات DDoS؛
• تغییرات در محاسبات گاز (کمیسیون)؛
• افزایش مقیاس پذیری بلاک چین؛
• اطمینان از سازگاری شبکه با سکه هایی که روی PoW اجرا می شوند.

یخچال مویر

فورک استانبول کاملاً موفقیت آمیز نبود، زیرا کمتر از نیمی از گره ها نرم افزار لازم را تا زمان به روز رسانی نصب کرده بودند. زمان استخراج بلاک چین شروع به رشد کرد و در 2 ژانویه 2020، اتریوم فورک Muir Glacier را انجام داد که هدف اصلی آن به تاخیر انداختن بار دیگر بمب سختی بود.

Beacon Chain: آغاز اتریوم 2.0

این چنگال را می توان به شایستگی یکی از مورد انتظارترین ها نامید. جامعه کریپتو چندین سال است که منتظر راه اندازی ETH 2.0 است. بسیاری از سرمایه گذاران می خواستند در اسرع وقت استفاده از Beacon Chain را آغاز کنند.

Beacon Chain یک شبکه خالی بدون توکن، تراکنش یا حتی dApp است. این تنها با هدف اینکه یک بلاک چین اجماع اثبات سهام باشد ایجاد شده است.

از آنجایی که Beacon Chain یک بلاک چین خالی است، می‌تواند با شبکه اتریوم ادغام شود و PoS را جایگزین PoW کند. که در واقع قبلاً اتفاق افتاده است.

اولین بلاک چین توسط توسعه دهندگان در 1 دسامبر 2020 ایجاد شد. آنها نه ماینرها، بلکه توسط اعتبار سنجی ها پشتیبانی می شدند. اعتباردهنده‌ها در اینجا کاربرانی هستند که هر کدام 32 ETH سرمایه‌گذاری کرده‌اند و 524 288 ETH جمع‌آوری کرده‌اند.

برلین

این هارد فورک در اصل فاز دوم استانبول و آماده سازی برای فورک لندن است.
برلین چندین پیشرفت را پیشنهاد کرد:

• کاهش هزینه ها؛
• انواع مختلف معاملات؛
• پردازش سریع تر تراکنش؛
• انواع جدید معاملات تجاری

لندن

یک به روز رسانی دیگر سیستم به آخرین مرحله اتریوم 2.0. لندن به موضوعی کاملا بحث برانگیز تبدیل شد. برخی از کاربران آن را برای کمیسیون کمتر دوست داشتند، برخی دیگر EIP-1559 را دوست نداشتند، که کاهش هزینه های تأیید تراکنش است.

EIP (پیشنهاد بهبود اتریوم) یک پیشنهاد جداگانه برای بهبود اتریوم است. چنین پیشنهاداتی شامل هارد فورک است.

ادغام

در 15 سپتامبر 2022، ادغام پیش بینی شده در شبکه اتریوم تکمیل شد.
دومین ارز رمزنگاری شده با بیشترین سرمایه از مکانیسم اجماع اثبات کار به اجماع اثبات سهام تغییر کرد.

ادغام به دو مرحله تقسیم شد: بلاتریکس و پاریس. Merge به طور رسمی با فورک Bellatrix در 6 سپتامبر 2022 راه اندازی شد. Bellatrix یک به روز رسانی بلاک چین در سطح اجماع است. پاریس درگیر لایه اعدام شد. این به روز رسانی شبکه اتریوم را از Proof-of-Work به Proof-of-Stake منتقل کرد.

روز بعد از ادغام، دو هارد فورک شبکه راه اندازی شد: ETHW و ETHF. تفاوت اصلی آنها پشتیبانی از الگوریتم اجماع PoW است.

جامعه اتریوم شش سال است که در راه Merge بوده است. بسیاری این هارد فورک را نه تنها یک فورک، بلکه نقطه عطف مهمی در تاریخ ارزهای دیجیتال می دانند.

ادغام باید ثابت کند که یک شبکه غیرمتمرکز و در دسترس عموم می تواند به کارآمدترین روش ممکن در انرژی عمل کند.